Το εξπρές των αρουραίων

Τ Ο Ε Ξ Π Ρ Ε Σ Τ Ω Ν Α Ρ Ο Υ Ρ Α Ι Ω Ν 17 αεράκι, καθώς το εξωτερικό τζάμι ήταν σπασμένο. Το στενό περ­ βάζι ανάμεσα στο εξωτερικό και το εσωτερικό τζάμι χρησίμευσε σαν ψυγείο. Τα τυλιγμένα σε λαδόκολλες τρόφιμα ήταν γεμάτα γυαλιστερά θραύσματα. «Πρέπει λοιπόν να μπήκε από την πίσω αυλή» συμπέρανε ο Οπενχάιμερ. Ο αστυνομικός χαμογέλασε. «Δεν θα το έλεγε κανείς αυλή, μάλλον με πάρκο μοιάζει περισσότερο». «Ή, με άλλα λόγια: χερσότοπος» μουρμούρισε ο Οπενχάιμερ. «Χερσότοπος που τώρα καλλιεργείται». Αφού εξέτασε τα πάντα προσεκτικά, έστρεψε την προσοχή του ξανά στο ζεύγος Χίντσε. Εν τω μεταξύ, είχε φτάσει το ασθενοφόρο. Ο κύριος Χίντσε είχε μια βαθιά πληγή από αιχμηρό αντικείμενο και έπρεπε να μετα­ φερθεί αμέσως στο πλησιέστερο νοσοκομείο. Η γυναίκα του ήταν κατάχλωμη από την τρομάρα· ο καστανός κότσος της λαμπύριζε στο φως του ηλεκτρικού. Ο Οπενχάιμερ την οδήγησε στην κρεβα­ τοκάμαρα για να μην έχει διαρκώς τον νεκρό μπροστά στα μάτια της. Ήταν ολοφάνερο ότι η επίπλωσή τους δεν είχε διασωθεί από τις κακουχίες του πολέμου, γιατί κοιμούνταν σε ένα αυτοσχέδιο κρεβάτι με κουβέρτες στρωμένες στο πάτωμα. Σε μια γωνιά του δωματίου ήταν στοιβαγμένα χαρτόκουτα με ρούχα· εκτός από αυτά, στην κρεβατοκάμαρα υπήρχαν δύο καρέκλες, οι οποίες χρησίμευαν για να ακουμπάνε τα ρούχα τους. Ο Οπενχάιμερ περίμενε την κυρία Χίντσε να καθίσει σε μια από αυτές. «Ξέρω ότι είστε σοκαρισμένη» άρχισε ο Οπενχάιμερ. Δεν ήθε­ λε να καθίσει πάνω στα ξένα ρούχα, έτσι στάθηκε οκλαδόν μπρο­ στά στην κυρία Χίντσε. «Σας παρακαλώ, προσπαθήστε να συγκε­ ντρωθείτε. Μπορείτε να μου διηγηθείτε τι συνέβη;» Η Ούρσουλα χρειάστηκε λίγη ώρα ώσπου να μπορέσει να δια­ τυπώσει φράσεις που να βγάζουν νόημα. «Εφιάλτης» είπε κο­ μπιάζοντας. «Πραγματικός εφιάλτης. Μπήκε ξαφνικά. Τον άκου