Το εξπρές των αρουραίων

H A R A L D G I L B E R S 16 αυλή υπάρχει ένας λαχανόκηπος. Τις σφυρίχτρες τις μοιράζουν τα αστυνομικά τμήματα για προστασία από τους κλέφτες». «Και όταν ήρθατε, το βρήκατε ακριβώς έτσι το διαμέρισμα;» «Πάνω κάτω, ναι. Ο κύριος Χίντσε ήταν τραυματισμένος στον καναπέ. Ο γιατρός έφτασε λίγο αργότερα». Ο Οπενχάιμερ μουρμούρισε συλλογισμένος κάτι μέσα από τα δόντια του. Ύστερα έβγαλε από την εσωτερική τσέπη του σακα­ κιού του την πίπα για τσιγάρα και την έβαλε ανάμεσα στα χείλη του. Ο Βέντσελ παρακολουθούσε σιωπηλός, καθώς γνώριζε ήδη ότι η λόξα του Οπενχάιμερ ήταν να μασουλάει το επιστόμιο όταν ήθελε να συγκεντρωθεί σε μια υπόθεση. Αν εξαιρούνταν τα φθαρ­ μένα ρούχα και τα ανακατωμένα μαλλιά, η εξωτερική εμφάνιση του νεκρού έδειχνε πολύ καλή. Ήταν ξυρισμένος, τα γεμάτα μά­ γουλά του μαρτυρούσαν καλή διατροφή. Τα σβησμένα μάτια του ήταν ακόμη ορθάνοιχτα και κοίταζαν το κενό. Ο Οπενχάιμερ έσκυψε για να μπορέσει να δει τη λαβή του μαχαιριού που ήταν χωμένο χαμηλά στην κοιλιά του νεκρού. «Μάλλον ένας περαστικός στρατιώτης που επέστρεφε στην πατρίδα» συμπέρανε ο αστυνομικός και έδειξε το χιτώνιο της στολής του. Ο Βέντσελ συνοφρυώθηκε. «Μπορεί. Από την άλλη, οι στολές επαναχρησιμοποιούνται. Ακόμα και η γυναίκα μου φοράει μια μεταποιημένη φαιοπράσινη». Ο Οπενχάιμερ ανασηκώθηκε και έστρεψε το βλέμμα στο σπα­ σμένο τζάμι από το παράθυρο του καθιστικού. «Από το παράθυ­ ρο μπήκε ο νεκρός;» «Έτσι φαίνεται» επιβεβαίωσε ο αστυνομικός. Το Εγκληματολογικό δεν είχε φτάσει ακόμη, γι’ αυτό ο Οπεν­ χάιμερ εξέτασε το παράθυρο κρατώντας τις δέουσες αποστάσεις. Ήταν ένα εντελώς συνηθισμένο διπλό παράθυρο, όπως αυτά που είχαν σχεδόν όλα τα σπίτια. Από το αίθριο φυσούσε ένα ψυχρό