Το δεύτερο φύλο

66 | TO ΔΕΥΤΕΡΟ ΦΥΛΟ περισσότερο επαναστατεί εναντίον του, θέλοντας να κατοχυρώσει τη θέση της ως άτομο, τόσο πιο δυσβάσταχτο γίνεται. Αν συγκριθεί με τον άντρα, γίνεται αμέσως εμφανές πόσο πιο προνομιούχος είναι εκείνος: η σεξουα­ λική του ζωή δεν έρχεται σε σύγκρουση με την προσωπική του ύπαρξη, συνεχίζεται χωρίς διακοπές, χωρίς κρίσεις και γενικά χωρίς ατυχήματα. Οι γυναίκες ζούνε κατά μέσο όρο όσο και οι άντρες, αρρωσταίνουν όμως πολύ πιο συχνά, και μεγάλες χρονικές περιόδους δεν διαθέτουν τον εαυτό τους όπως θέλουν. Τα βιολογικά αυτά δεδομένα είναι εξαιρετικά σημαντικά. Παίζουν πρω­ ταρχικό ρόλο στην ιστορία της γυναίκας, αποτελούν βασικά στοιχεία της κατάστασής της. Σε όλες τις περιγραφές που θα ακολουθήσουν θα αναφε­ ρόμαστε πάντοτε στα δεδομένα αυτά. Γιατί, ενώ το σώμα μας είναι το όρ­ γανο με το οποίο ελέγχουμε τον κόσμο, ο κόσμος, ανάλογα πώς τον αντι­ λαμβανόμαστε, παρουσιάζεται εντελώς διαφορετικός. Γεγονός που εξηγεί τη μακρόχρονη μελέτη αυτών των βιολογικών δεδομένων: αποτελούν το κλειδί που μας δίνει τη δυνατότητα να κατανοήσουμε τη γυναίκα. Αυτό όμως που δεν θέλουμε να δεχτούμε είναι η άποψη ότι τα βιολογικά δεδομένα προκαθορίζουν το πεπρωμένο της. Δεν αρκούν για να καθορίσουν την ιεραρχία των φύλων· δεν εξηγούν γιατί η γυναίκα είναι το Άλλο· δεν μπο­ ρούν να την καταδικάσουν για πάντα στον ρόλο της υποτελούς. ΟΡΙΣΜΕΝΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ πολλές φορές ισχυρίστηκαν ότι μόνο η φυ­ σιολογία ήταν ικανή να δώσει απαντήσεις στα ακόλουθα ερωτήματα: Η ατομική επιτυχία είναι εξίσου εφικτή και στα δύο φύλα; Ποιο από τα δυο είναι σημαντικότερο για το είδος; Το πρώτο όμως από τα δύο ερωτήματα δεν παρουσιάζεται με τον ίδιο τρόπο στη γυναίκα και τα άλλα θηλυκά, αφού τα ζώα ανήκουν σε δεδομένα είδη για τα οποία μπορούν να δοθούν στατι­ κές περιγραφές. Αρκεί να συγκεντρώσουμε τις διάφορες παρατηρήσεις για να αποφασίσουμε αν η φοράδα είναι ή όχι το ίδιο γρήγορη με τον επιβή­ τορα, αν οι αρσενικοί χιμπατζήδες έχουν μεγαλύτερο ποσοστό ευφυΐας στα τεστ νοημοσύνης από τις συντρόφους τους. Η ανθρωπότητα όμως βρίσκε­ ται διαρκώς στο γίγνεσθαι. Υπήρξαν ορισμένοι υλιστές επιστήμονες οι οποίοι προσπάθησαν να θέσουν το ζήτημα με τρόπο καθαρά στατικό. Προ­ κατειλημμένοι από τη θεωρία του ψυχοφυσιολογικού παραλληλισμού, συνέκριναν με τη χρήση μαθηματικών μετρήσεων αρσενικούς και θηλυκούς οργανισμούς και φαντάζονταν ότι οι μετρήσεις αυτές προσδιόριζαν άμεσα τις λειτουργικές τους ικανότητες. Θα αναφέρω ένα παράδειγμα των ανώ­ φελων συζητήσεων που προκάλεσε η μέθοδος αυτή. Καθώς υπέθεταν ότι κατά κάποιο μυστήριο τρόπο ο εγκέφαλος εκκρίνει τη σκέψη, θεωρούσαν