Το δεύτερο φύλο

ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ | 61 τισμένος οργανισμός αποδυναμώνεται και χάνει την ισορροπία του· δεν ευδοκιμεί παρά με την άνθηση του γεννητικού του συστήματος. Ωστόσο πολλά φαινόμενα που έχουν να κάνουν με το γεννητικό σύστημα δεν αφο­ ρούν την ξεχωριστή ζωή του ατόμου, και μπορεί μάλιστα να τη θέσουν σε κίνδυνο. Οι αδένες των μαστών, που αναπτύσσονται κατά την εφηβεία, δεν παίζουν κανένα ρόλο στην ατομική δομή της γυναίκας. Μπορεί ανά πάσα στιγμή στη ζωή της να υποστεί μαστεκτομή. Πολλές από τις εκκρίσεις των ωοθηκών έχουν στόχο το ωάριο, την ωρίμανσή του, την προσαρμογή της μήτρας στις ανάγκες του· και για το σύνολο του οργανισμού αποτελούν μάλλον παράγοντα αναστάτωσης παρά ρύθμισης της ισορροπίας του. Η γυναίκα έχει προσαρμοστεί περισσότερο στις ανάγκες του ωαρίου παρά στον ίδιο της τον εαυτό. Από την εφηβεία ως την εμμηνόπαυση βρίσκεται στο κέντρο μιας ιστορίας που διαδραματίζεται μέσα της, και δεν την αφορά προσωπικά. Οι Αγγλοσάξονες αποκαλούν την εμμηνόρροια «κατάρα»· και πράγματι, στον κύκλο των εμμήνων δεν υπάρχει απολύτως κανένας ατο­ μικός στόχος. Την εποχή του Αριστοτέλη πίστευαν ότι το αίμα που έχανε η γυναίκα κάθε μήνα θα αποτελούσε, σε περίπτωση γονιμοποίησης, το αίμα και τη σάρκα του παιδιού. Η αλήθεια της αρχαίας αυτής θεωρίας είναι ότι η γυναίκα προετοιμάζεται αδιάκοπα για την κύηση. Στα άλλα θηλαστικά αυτός ο κύκλος του οίστρου εμφανίζεται μία μόνο εποχή του χρόνου, χωρίς να συνοδεύεται από αιμορραγία. Εμφανίζεται κάθε μήνα και συνοδεύεται από πόνο και αιμορραγία μόνο στις γυναίκες και τα ανώτερα είδη πιθήκων * . Επί δεκατέσσερις περίπου μέρες, ένα από τα θυλάκια του Γκράαφ που πε­ ριβάλλουν τα ωάρια μεγαλώνει σε όγκο και ωριμάζει, ενώ από την ωοθήκη εκκρίνεται μια ορμόνη που βρίσκεται στα θυλάκια και ονομάζεται ωοθυλα­ κίνη. Τη δέκατη τέταρτη μέρα γίνεται η ωορρηξία: τα τοιχώματα του θυλα­ κίου [ωοθυλάκιο] σκίζονται (πράγμα που μερικές φορές προκαλεί ελαφρά αιμορραγία), το ωάριο πέφτει στις σάλπιγγες, ενώ το θυλάκιο επουλώνεται έτσι ώστε να σχηματίσει το ωχρό σωμάτιο. Τότε αρχίζει η δεύτερη φάση, η ωχρινική, η οποία χαρακτηρίζεται από την έκκριση μιας ορμόνης που ονο­ μάζεται προγεστερόνη και επιδρά στη μήτρα, η οποία υφίσταται ορισμένες μεταβολές: στο ενδομήτριο προκαλείται υπεραιμία, τα τοιχώματα της μήτρας ζαρώνουν, σχηματίζουν πτυχές, παίρνουν τη μορφή δαντέλας. Έτσι στο εσωτερικό της μήτρας δημιουργείται ένα είδος λίκνου προορισμένου να υποδεχτεί το γονιμοποιημένο ωάριο. Καθώς οι κυτταρικές αυτές μεταβολές * Η ανάλυση των φαινομένων αυτών προχώρησε τα τελευταία χρόνια με τον συσχετισμό των φαινομένων που συμβαίνουν στη γυναίκα και εκείνων που παρατηρούνται στους ανώτε­ ρους πιθήκους, ειδικά του γένους Ρέζους. «Ο πειραματισμός με τα ζώα αυτά είναι σίγουρα πολύ πιο εύκολος» έγραψε ο Λουί Γκαλιέν ( La Sexualité ) [Η σεξουαλικότητα].