Το δεύτερο φύλο

56 | TO ΔΕΥΤΕΡΟ ΦΥΛΟ οργανισμό που τρέφεται από την ίδια του την ουσία, σε όλη τη διάρκεια της κύησης είναι συγχρόνως ο εαυτός του και κάποιος άλλος. Μετά τον τοκετό τρέφει το νεογνό με το γάλα των μαστών του, με αποτέλεσμα να μην ξέρου­ με πότε ακριβώς μπορεί να θεωρηθεί αυτόνομος οργανισμός, τη στιγμή της γονιμοποίησης, της γέννησης ή του απογαλακτισμού; Αξίζει να σημειωθεί ότι όσο περισσότερο το θηλυκό εμφανίζεται ως ξεχωριστό άτομο τόσο πιο επιτακτικά η ζωντανή του συνέχεια επιβεβαιώνεται πέραν κάθε διαχωρι­ σμού: το ψάρι και το πουλί που γεννούν το γονιμοποιημένο ή μη αυγό ανησυχούν πολύ λιγότερο για τους απογόνους τους απ’ ό,τι το θηλυκό θηλαστικό, το οποίο αποκτά σχετική αυτονομία μετά τη γέννηση των μικρών. Εγκαθίσταται λοιπόν μεταξύ τους κάποια απόσταση· και από τη στιγμή του χωρισμού και μετά το θηλυκό αφιερώνεται στα μικρά του· ασχολείται μαζί τους με δυναμισμό και επινοητικότητα· αγωνίζεται να τα προστατέψει από τα άλλα ζώα· γίνεται ακόμα και επιθετικό. Αλλά κανονικά δεν επιδιώκει να κάνει αισθητή την ατομικότητά του, δεν έρχεται σε σύγκρουση ούτε με τα αρσενικά ούτε με τα άλλα θηλυκά, στερείται παντελώς μαχητικού ενστίκτου * . Παρά τους επινοημένους σήμερα ισχυρισμούς του Δαρβίνου, το θηλυκό δέχεται χωρίς να επιλέγει το αρσενικό που εμφανίζεται μπροστά του. Και όχι επειδή στερείται ατομικών ικανοτήτων, το αντίθετο μάλιστα. Τις περι­ όδους που ξεφεύγει από τη δουλεία της μητρότητας, το θηλυκό μπορεί μερικές φορές να αποδειχτεί ισάξιο του αρσενικού: η φοράδα είναι εξίσου γρήγορη με τον επιβήτορα, το θηλυκό κυνηγετικό σκυλί έχει εξίσου δυνα­ τή όσφρηση με το αρσενικό, οι θηλυκοί πίθηκοι, όταν υποβάλλονται σε διάφορα τεστ, αποδεικνύονται εξίσου έξυπνοι με τους αρσενικούς. Μόνο που την ατομικότητα αυτή δεν τη διεκδικεί: το θηλυκό παραιτείται κάθε διεκδίκησης προς όφελος του είδους, που απαιτεί αυτή την παραίτηση. Η μοίρα του αρσενικού είναι πολύ διαφορετική. Έχουμε μόλις δει ότι ακόμα και τη στιγμή που υπερβαίνει τον εαυτό του διαχωρίζεται και αυτοε­ πιβεβαιώνεται. Αυτό το χαρακτηριστικό γνώρισμα παρατηρείται σταθερά από τα έντομα ως τα ανώτερα είδη του ζωικού βασιλείου. Ακόμα και τα ψάρια και τα κητοειδή που ζουν σε κοπάδια, μαλθακά, ζαλισμένα στην ομαδικότητά τους, διαχωρίζονται σαφώς την περίοδο της σεξουαλικής έξα­ ψης. Το αρσενικό απομονώνεται και γίνεται επιθετικό απέναντι στα υπό­ λοιπα αρσενικά. Ενώ στο θηλυκό η σεξουαλικότητα εκδηλώνεται άμεσα, στο αρσενικό εκδηλώνεται έμμεσα: μεταξύ της επιθυμίας και της ικανο* Ορισμένες κότες διεκδικούν τις καλύτερες θέσεις στο κοτέτσι, και με τα ραμφίσματά τους εγκαθιστούν μεταξύ τους ένα είδος ιεραρχίας. Επίσης, όταν τα αρσενικά απουσιάζουν, υπάρ­ χουν αγελάδες που μπαίνουν διά της βίας επικεφαλής του κοπαδιού.