Το δέρμα

γενναία εναντίον των Συμμάχων σε Αφρική και Σικελία, και για τον λόγο αυτόν οι Σύμμαχοι τους είχαν επιλέξει για να σχηματί- σουν τον πρώτο πυρήνα του Ιταλικού Απελευθερωτικού Σώμα- τος) έστεκαν στοιχισμένοι στο κέντρο του προαύλιου απέναντί μας, και με κοίταζαν ίσια στα μάτια. Φορούσαν κι αυτοί στολές παρμένες από τους άγγλους στρατιώτες που είχαν πέσει στο Ελ Αλαμέιν και το Τομπρούκ, οι αρβύλες τους ήταν αρβύλες σκο- τωμένων. Τα πρόσωπά τους ήταν ωχρά και ρουφηγμένα, τα μά- τια τους άσπρα και ακίνητα, καμωμένα από ύλη μαλακιά και θαμπή. Με κοιτούσαν, έτσι μου φάνηκε, χωρίς να παίζουν καν το βλέφαρο. Ο συνταγματάρχης Παλέζε έκανε ένα νεύμα με το κεφάλι του, κι ο λοχίας φώναξε: «Λόχος, πρρροσ’χή!». Το βλέμμα των στρατιωτών βάρυνε πάνω μου με μια ένταση οδυνηρή, σαν το βλέμμα νεκρής γάτας. Τα μέλη τους κοκάλωσαν, τινάχτηκαν στη στάση της προσοχής. Τα χέρια που κρατούσαν σφιχτά τα τουφέκια ήταν άσπρα, άψυχα· το πλαδαρό δέρμα κρεμόταν από τα ακροδάχτυλά τους όπως το δέρμα σε πολύ φαρδύ γάντι. Ο συνταγματάρχης Παλέζε άρχισε την ομιλία του λέγοντας: «Σας παρουσιάζω τον καινούργιο σας λοχαγό…», κι όπως μιλού- σε, κοιτούσα αυτούς τους ιταλούς στρατιώτες που φορούσαν στολές παρμένες από τα πτώματα των Άγγλων, τα άψυχα χέρια τους, τα χλωμά τους χείλη, τα άσπρα τους μάτια. Εδώ κι εκεί, στο στήθος, στην κοιλιά, στα πόδια, οι στολές τους ήταν σπαρ- μένες με μαύρους λεκέδες αίματος. Ξαφνικά συνειδητοποίησα με φρίκη πως αυτοί οι στρατιώτες ήταν νεκροί. Απέπνεαν μιαν αμυδρή οσμή από μουχλιασμένο ύφασμα, σάπιο πετσί, σάρκα που έχει ξεραθεί στον ήλιο. Κοίταξα τον συνταγματάρχη Παλέ- ζε, ήταν κι αυτός νεκρός. Η φωνή που έβγαινε από τα χείλη του ήταν υγρή, ψυχρή, γλοιώδης, σαν τα απαίσια γουργουρητά που βγαίνουν από το στόμα ενός νεκρού εάν ακουμπήσεις το χέρι σου στο στομάχι του. «Διατάξτε ανάπαυση» είπε στον λοχία ο συνταγματάρχης Πα- [ 16 ] 8734_DERMA 17-10-17 15:36 ™ÂÏ›‰·16