Το δάγκωμα του φιδιού (Οι περιπέτειες του νεαρού Σέρλοκ Χολμς)

17 τίθεται πως έπρεπε να καθαρίζει το κατάστρωμα από τα κομμάτια ξύλου και παλιού σκοινιού που είχαν μαζευτεί τις τελευταίες μέρες, καθώς και τη λεπτή στρώση αλάτι που κάλυπτε τα πάντα, λόγω του θαλασσινού νερού που πιτσίλι- ζε το πλοίο κι ύστερα εξατμιζόταν από τον ήλιο. Κούνησε το κεφάλι του και άρχισε να σφουγγαρίζει. Ήταν ο πιο άπειρος ναύτης στο πλοίο – δεν είχε καμία δουλειά να ενημερώνει κανέναν για οτιδήποτε. Άλλωστε, δεν το εκτιμούσαν ιδιαίτερα. Βούτηξε τη σφουγγαρίστρα στον κουβά και καθάρισε ένα σημείο του καταστρώματος που είχε λερωθεί από το αίμα ενός ναύτη νωρίτερα το πρωί. Το μικρό δάχτυλο του άνδρα είχε πιαστεί σε μια κουλούρα σκοινί, το οποίο τε- ντώθηκε απότομα από μια κίνηση των πανιών, παίρνοντας μαζί το δάχτυλό του. Ο γιατρός του πλοίου –στην πραγμα- τικότητα ένας από τους βοηθούς του κυρίου Λάρτσμοντ που είχε κάποιες ιατρικές γνώσεις– είχε καθαρίσει και επιδέσει την πληγή και τώρα ο ναύτης ξεκουραζόταν στην αιώρα του, με διπλή μερίδα ρούμι για τον πόνο. Αυτό άφη- νε ένα κενό στις βάρδιες, το οποίο ο Σέρλοκ θα καλούνταν να καλύψει. Για χιλιοστή φορά αναρωτήθηκε πώς από ένα απλό αγόρι που ζούσε στο Χάμσαϊρ, είχε καταλήξει να είναι ναύτης σε ένα πλοίο με προορισμό την Κίνα. Υπήρχε ένα κενό στη μνήμη του – από τη στιγμή που τον πήρε ξαφνικά ο ύπνος, στη βιβλιοθήκη του θείου του στο Φάρναμ, μέχρι τη στιγμή που ξύπνησε πάνω στο Γκλόρια Σκοτ . Η πιο λογι-