Το Βυζάντιο σε έξι χρώματα: Άσπρο

13 το ταξίδι τους στρατιώτες, έμποροι και καλόγεροι. Εκεί γίνονται κατορθώματα, φτιάχνονται περιου­ σίες και το κυριότερο: γράφονται βιβλία. Σ’ αυτό το λιμάνι μεγαλώνει ο Κοσμάς, στα δρο­ μάκια του τρέχει, απ’ τους μόλους του κοιτάζει τον μεγάλο κόσμο και τον λαχταράει. Δεν τον λένε ακό­ μη Κοσμά, αλλά το όνομα αυτό κιόλας του αρέσει: επειδή τον κόσμο ο Κοσμάς τον αγαπάει. Είναι ο φίλος του. Τον κόσμο ο Κοσμάς τον αγαπάει, τον ονειρεύεται, τον πιστεύει. Θέλει να τον κάνει παρέα. Θέλει να πάει εκεί όπου φυτρώνει το πιπέρι, να πα­ τήσει το πόδι του στο μέρος όπου ζούνε ελαφογού­ ρουνα και –πού ξέρεις;– μονόκεροι, να δει με τα μάτια του τηΘάλασσα την Κόκκινη, να φτάσει στην Άδουλη και στην Ταπροβάνη, που όλοι τις έχουν για παραμύθια, να βρει ακόμα (αν τον αξιώσει ο Θεός) και τις πηγές του Νείλου… Αυτά όλα τα θέλει ο Κοσμάς. Τα θέλει πολύ. Κι έτσι, μόλις μαθαίνει πέ­ ντε γράμματα και δέκα αριθμούς, μόλις έρχεται η