Το βιβλίο των χελιών

Τ Ο Β Ι Β Λ Ι Ο Τ Ω Ν Χ Ε Λ Ι Ω Ν 15 λύτερα: Ένα ποτάμι ή μια λίμνη με λασπώδη βυθό, που καλό θα ήταν να έχει λίγες πέτρες και κοιλότητες για να κρύβεται και αρκετό φαΐ. Όταν βρει το σπίτι του, κάθεται εκεί, χρόνια ολόκληρα, και κινείται περιμετρικά σε από- σταση εκατό μέτρων. Εάν ανώτερες εξωτερικές δυνάμεις το εξαναγκάσουν να μετακινηθεί, επιστρέφει το συντο- μότερο στο μέρος που έχει διαλέξει για σπίτι του. Χέλια που κατά καιρούς χρησιμοποιήθηκαν σε πειράματα εξο- πλίστηκαν με ραδιοπομπούς και αφέθηκαν ελεύθερα αρ- κετά χιλιόμετρα μακριά από τα μέρη στα οποία αιχμαλω- τίστηκαν. Μέσα σε μια βδομάδα επέστρεψαν ακριβώς στα σημεία που τα αλίευσαν. Κανείς δεν γνωρίζει πώς βρήκαν τον δρόμο τους. Το κιτρινόχελο είναι μοναχικό ον. Συνήθως ζει μόνο του και οι δραστηριότητές του εξαρτώνται από τις εποχές του έτους. Όταν κάνει κρύο, μπορεί για πολύ καιρό να κάθεται εντελώς ακίνητο στον βυθό ή κάπου κάπου σχηματίζει με άλλα χέλια ένα μπερδεμένο κουβάρι. Προτιμά να κυνηγάει τη νύχτα. Όταν πέφτει το σού- ρουπο, αναδύεται από τον βυθό προς αναζήτηση τροφής και τρώει ό,τι βρει μπροστά του: Σκουλήκια, προνύμφες, βατράχια, σαλιγκάρια, έντομα, καραβίδες, ψάρια, ενίοτε ποντικάκια και νεοσσούς πουλιών. Είναι επίσης νεκρο- φάγο. Έτσι λοιπόν το χέλι ζει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του με την καφεκίτρινη περιβολή του, σε μια κατάσταση μεταξύ ενεργητικότητας και παθητικότητας, και δείχνει