Το βιβλίο των χελιών

Τ Ο Β Ι Β Λ Ι Ο Τ Ω Ν Χ Ε Λ Ι Ω Ν 17 μεταμορφώνεται σε ασημόχελο. Αυτό είναι το τέταρτο στά- διο του χελιού. Όταν φτάνει το φθινόπωρο με τα προστατευτικά σκο- τάδια του, το ασημόχελο παίρνει τον δρόμο για τον Ατλα- ντικό Ωκεανό και αποκεί για τη Θάλασσα των Σαργασσών. Τότε, κι αυτό φαίνεται να συμβαίνει εντελώς συνειδητά, το σώμα του προσαρμόζεται απόλυτα στις προϋποθέσεις του ταξιδιού: Τα αναπαραγωγικά του όργανα ωριμάζουν, τα πτερύγια μακραίνουν και δυναμώνουν ώστε να κολυ- μπάει ταχύτερα, τα μάτια μεγαλώνουν και παίρνουν μπλε χρώμα για να μπορεί να βλέπει καλύτερα μέσα στα σκοτει- νά βάθη της θάλασσας, το πεπτικό σύστημα σταματάει εντελώς να λειτουργεί, το στομάχι διαλύεται. Όλη η απαι- τούμενη ενέργεια προέρχεται από τα αποθέματα λίπους του. Το σώμα γεμίζει γόνο ή σπέρμα. Το χέλι δεν επιτρέπει στο σώμα του το παραμικρό που θα μπορούσε να αποσπά- σει την προσοχή του από τον στόχο. Κολυμπάει πέντε μίλια τη μέρα, συχνά σε βάθος χιλίων μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας. Για αυτό το ταξίδι ο άνθρωπος γνωρίζει ελάχιστα. Ίσως διαρκεί έξι μήνες, ίσως το χέλι κάπου σταματάει για να ξεχειμωνιάσει. Έχει αποδειχτεί ότι ένα ασημόχελο σε συνθήκες αιχμαλω- σίας μπορεί να ζήσει μέχρι τέσσερα χρόνια χωρίς τροφή. Είναι ένα μακρύ κι ασκητικό ταξίδι. Κυριαρχείται από την υπαρξιακή συνειδητοποίηση ενός στόχου, που δεν μπορεί να εξηγηθεί λογικά. Όταν όμως το ασημόχελο φτά- νει στη Θάλασσα των Σαργασσών, έχει βρει πάλι το σπίτι