Το ασχημόπαπο κι ο γεροπαράξενο (Μικρές καληνύχτες)

Μια ηλιόλουστη μέρα στο τσόφλι του αυγού σχηματίστηκε ένα ράγισμα. Κι έπειτα ακόμα ένα. Και να σου που σε λίγη ώρα το τσόφλι έσπασε. Κι από μέσα εμ- φανίστηκε το πιο γκρίζο, γλυκούλη κι ασχημούλικο παπί που είχε δει ποτέ του ο γεροπαράξενος. Και, ίσως επειδή ήταν παράξενος, ξέσπασε σε γέλια. Ποιος ξέ- ρει αν ήταν εκείνο το γέλιο ή το δικό του ένστικτο που έκανε το παπί να τρέξει στα πόδια του και να μην ξεκολλάει στο εξής από κοντά του. Για το παπί, εκείνος ο γε- ροπαράξενος ήταν η… μαμά του.