ΤΟ ΑΛΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑ 13 µπλεγµένα αστροπελέκια στα γαµψά του νύχια. Με τη συνηθισµένη αστάθεια διαθέσεων που το χαρακτηρίζει, αυτό το κακορίζικο αρπακτικό δείχνει, από την αγριάδα του µατιού και του ράµφους του και γενικά απ’ την επιθετικότητα της στάσης του, να απειλεί µε συµφορές τον άκακο κοσµάκη· αλλά κυρίως να προειδοποιεί όλους τους πολίτες που νοιάζονται για την ασφάλειά τους να µην εισέρχονται χωρίς λόγο στο οίκηµα που σκιάζει µε τις φτερούγες του. Παρ’ όλα αυτά, όσο κακός και ασχηµοµούρης κι αν δείχνει, πολλοί είναι εκείνοι που, ακόµα και στις µέρες µας, αναζητάνε καταφύγιο κάτω από τη φτερούγα του οµοσπονδιακού αετού, µε την ψευδαίσθηση, υποθέτω, ότι ο κόρφος του είναι ζεστός και µαλακός σαν πουπουλένιο µαξιλάρι. Μόνο που αυτός, ακόµα και στις καλύτερές του, δεν διαθέτει ίχνος τρυφερότητας και αργά ή γρήγορα –συνήθως γρήγορα παρά αργά– θ’ αποτινάξει τα ξεπεταρούδια του µε µια κοψιά από τα γαµψά του νύχια, ένα σηµάδι από το δυνατό του ράµφισµα, ή µια ανοιχτή πληγή από τα αγκιστρωτά του βέλη. Το πλακόστρωτο γύρω από το οίκηµα που περιγράψαµε παραπάνω –και που µπορούµε στο εξής να αποκαλούµε Τελωνείο του Λιµανιού– έχει αρκετό χορτάρι φυτρωµένο στις ραγισµατιές του, ώστε να δείχνει καθαρά ότι τον τελευταίο καιρό δεν έχει υπάρξει κάποια πολυπληθής εµπορική δραστηριότητα που να το φθείρει. Ωστόσο, κάποιους µήνες του χρόνου, τυχαίνει κάποια πρωινά οι δουλειές να κινούνται µε βήµα λίγο πιο ζωηρό. Αυτές οι φορές ίσως να θυµίζουν στους γεροντότερους εκείνα τα χρόνια πριν απ’ τον
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=