ΤΟ ΑΛΙΚΟ ΓΡΑΜΜΑ 11 Παροµοίως, θα διαπιστωθεί ότι αυτό το σκίτσο του τελωνείου έχει όσον αφορά τους τύπους ένα είδος εντιµότητας που πάντα εκτιµάται στη λογοτεχνία, καθώς εξηγεί το πώς περιήλθε στην κατοχή µου ένα µεγάλο µέρος από τις σελίδες που ακολουθούν και προσφέρει αποδείξεις για την αυθεντικότητα µιας διήγησης που εµπεριέχεται σ’ αυτές. Ειλικρινά, αυτός είναι κι ο λόγος –η επιθυµία µου να διευκρινίσω τη θέση µου ως ο εκδότης, ή κάτι ελάχιστα παραπάνω από εκδότης, της µεγαλύτερης σε έκταση από τις ιστορίες που συνθέτουν αυτό το έργο µου–, αυτός και µόνο αυτός είναι ο πραγµατικός λόγος που συνάπτω µια προσωπική σχέση µε το κοινό. Στα πλαίσια της εκπλήρωσης, λοιπόν, του βασικού µου στόχου, µου φάνηκε επιτρεπτό να δώσω, µε µερικές παραπανίσιες πινελιές, µια αµυδρή αναπαράσταση ενός τρόπου ζωής που µέχρι τώρα δεν έχει περιγραφεί ποτέ, καθώς και κάποιων από τους χαρακτήρες που κινούνται εντός του, ένας από τους οποίους τυχαίνει να είναι και ο συγγραφέας. Στη γενέτειρά µου, το Σάλεµ, στην κορυφή µιας αποβάθρας που πριν από µισό αιώνα, στις µέρες του γερο-βασιλιά Ντέρµπι*, έσφυζε από κίνηση και ζωή –αλλά που τώρα τη βαραίνουν µόνο σαπισµένες ξύλινες αποθήκες κι έχει να επιδείξει ελάχιστα ή και καθόλου δείγµατα εµπορικής κίνησης· εκτός ίσως από καµιά µπρατσέρα ή κανένα * Αναφέρεται στον Elias Hasket (1739-1799), Aµερικανό µεγαλέµπορο από το Σάλεµ. Με την επιχείρησή του βοήθησε το Σάλεµ να εδραιωθεί στα τέλη του 18ου αιώνα ως ένα σηµαντικό παραθαλάσσιο εµπορικό κέντρο.
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=