Το αίνιγμα του Μαύρου Λουλουδιού (Το Μαγικό Αρωματοπωλείο)

λεία. Ηπόρτα είχε μείνει μισάνοιχτη και γλιστρήσαμε στο άνοιγμά της. Όποιος έβλεπε για πρώτη φορά το εσωτερι- κό της βίλας και του θερμοκηπίου, έμενε έκθαμβος. Αλλά όλα αυτά ήταν πλέον φυσιολογικά για εμάς. Έσκυψα και τράβηξα τον μοχλό που ήταν κρυμμένος στο πάτωμα, ανά- μεσα στις πολυάριθμες άδειες γλάστρες, τις τσουγκράνες και τα φτυάρια. Κάτω από τα πόδια μας, οι πέτρινες πλά- κες έτριξαν και άρχισαν να μετακινούνται. Βρεθήκαμε να γυρίζουμε, λες και βρισκόμασταν σε καρουζέλ. Ο τοίχος με τις τσουγκράνες και τα φτυάρια βρισκόταν πλέον πίσω μας και εγώ πήδησα πρώτη στα σκαλοπάτια που ανοίχτηκαν μπροστά μας. Όταν είχαμεφτάσει στονδιάδρομο, έκλεισατομάτι στον Νταν ντεΜπραν, τον άνθρωποπου ίδρυσε τοΜαγικόΑρω- ματοπωλείο το 1869 και τώρα μας κοιτούσε κατάματα μέ- σααπό τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες του τοίχου.Έτρεξα βιαστικά στο τέλος του διαδρόμου. Στα αυτιά μου έφτανε ήδη ηφωνή τουΜπένο, του μικρού μου αδερφού. Έσπρω- ξα την ξύλινη πόρτα και για μια στιγμή έκλεισα τα μάτια, αφήνοντας το μείγμα από αρώματα να με προϋπαντήσει. Μόλις τα ξανάνοιξα, είδα απέναντί μου το πολύχρωμο λαμπύρισμα από σπίθες και φυσαλίδες. Να λοιπόν το μυστικό της Βίλας Εύα: το Μαγικό Αρωματοπωλείο! «Γεια!» είπε ο Ματς και πλησίασε τον ξύλινο πάγκο, όπου βρίσκονταν ήδη η Χάνε και ο Μπένο. «Ήρθατε επιτέλους». Η Χάνε χαμογέλασε και γύρω από τα μάτια της σχηματίστηκαν λεπτές γραμμές. «Μπο- ρούμε να ξεκινήσουμε!» 19