Το αίνιγμα του Μαύρου Λουλουδιού (Το Μαγικό Αρωματοπωλείο)

πιααργάτον είδαναεμφανίζει ένακαφετί-πορτοκαλί μπου- καλάκι πίσω από την πλάτη του. Το άνοιξε με ένα δυνατό «πλοπ» και αμέσως εμφανίστηκε ένα πορτοκαλί σύννεφο πουμαςπερικύκλωσε. Ξαφνικάοχώρος γέμισεμεμυρωδιές από γλυκάνισο και λεμόνι. «Τι θα έλεγες για μία Πινελιά Αλλαγής από την πτέρυγα με τα Αρώματα που παραπλανούν ;» ρώτησε ο Ματς και άρ- χισε να γελάει, ενώ εγώ ένιωθα φαγούρα και μυρμήγκια- σμα σε όλο μου το σώμα. Και σαν να μην έφτανε αυτό, ξαφνικά ένιωθα λες και ολόκληρο τοσώμαμουήτανμιαμπάλααπόπλαστελίνηπου κάποιος ζύμωνε στα χέρια του. Αρχικά ένιωθα έτοιμη να καταρρεύσω, έπειτα πως τα μέλη μου τεντώνονταν προς τα έξω, λεςκαι κάποιοςμεείχεπιάσει απόταχέριακαι ταπόδια και τραβούσε. Τα χέρια, τα πόδια, ακόμα και το πρόσωπό μουείχαν γίνει πλαδαρά. Στοτέλος, έβλεπαμόνοαστεράκια, καθώς τα πορτοκαλί σύννεφα γύρω μας διαλύθηκαν. Εκείνη τη στιγμή πέτρωσα στη θέση μου: μπροστά μου δεν είχα πια τον Ματς, αλλά τον μεγάλο του αδερφό, τον Λέον, που με κοίταζε με μια περίεργη γκριμάτσα στο πρόσωπο. Έπειτα λύθηκε στα γέλια. Στράφηκα τρομοκρατημένηπρος τα τζάμια του θερμο- κηπίου και προσπάθησα να διακρίνω το είδωλό μου. Μου φάνηκα ψηλότερη απ’ το κανονικό. Τα πόδια μου ήταν χωμένα σε βαριές μπότες και το σώμα μου έπλεε μέσα σε μια φόρμα εργασίας που φυσικά δεν ήταν δική μου. Άγγι- ξα με τα δάχτυλα το κεφάλι μου και ανακάλυψα αυτό που φοβόμουν: ένα λιγδιασμένο κασκέτο και από κάτωαραιές 14