Το αίνιγμα του Μαύρου Λουλουδιού (Το Μαγικό Αρωματοπωλείο)

1 Μ ια γνώριμη μυρωδιά έφτα- σε στη μύτη μου, μια μυ- ρωδιά που δεν είχε καμία δουλειά εδώ. Μου μύριζε κλεισούρα και χώμα. Κοντο- στάθηκα στο άνοιγμα της πόρτας που οδη- γούσε στο θερμοκήπιο, κρατώντας ακόμη το μπρούτζινο χερούλι. Η μυρωδιά υψώθηκε μπροστά μου σαν τείχος, λες και ήθελε να με σταματήσει. Το ήξερα καλά αυτό το άρωμα. Σήμαινε μπελάδες και έδιωξε αμέσως την υπνηλία. Μου θύμιζε τον ΒίλεμΜπόερ, τον παλιό μας κηπουρό. Και αυτό μόνο καλό δεν ήταν. Στο χαλικόστρωτο δρομάκι πίσω μου ακούστηκαν τρεχαλη- τά. Γύρισα και είδα τονΜατς να πλησιάζει προς το μέρος μου. «Λούτσι, περίμενε λίγο!»φώ- ναξε και κοντοστάθηκε σε απόσταση τριών βημά- των. Χαμογέλασε πλατιά, υπερ- βολικά θα έλεγα, και μόνο όταν ήταν 13