Το Αιγαίο στις φλόγες

16 περισσότερο τρία κατάρτια από δύο, αν είναι να έρθουν στις ακτές μας με ακριβό φορτίο, κρασιά του Χάνδακα ή υφάσματα απ’ τη Σμύρνη!» Με αυτή τη σοφή παρατήρηση, όλοι κοίταξαν πιο προσεκτικά. Το καράβι πλησίαζε και μεγάλωνε σιγά σιγά. Όμως, ακριβώς επειδή ερχόταν κόντρα στον άνεμο, δεν μπορούσαν να το δουν από τα πλάγια. Ήταν λοιπόν δύσκολο να πει κανείς αν είχε δύο ή τρία κατάρτια, αν μπορούσαν δηλαδή ή όχι να ελπί- ζουν σε σημαντική λεία. «Ε! Τέτοια είναι η τύχη μας!» είπε ο Γκότζος, πε- τώντας και μία από εκείνες τις ακαταλαβίστικες βρισιές με τις οποίες στόλιζε κάθε φράση του. «Κα- μιά φελούκα θα είναι τελικά». «Ήκαμιά μαούνα!» φώναξε ο καλόγερος, απογοη­ τευμένος κι αυτός όσο και το ποίμνιό του. Δεν είναι ανάγκη να περιγράψουμε τις κραυγές απογοήτευσης που προκάλεσαν αυτές οι δύο παρα- τηρήσεις. Όμως, ό,τι κι αν ήταν αυτό το σκάφος, μπορούσαν ήδη να υπολογίσουν ότι η χωρητικότητά του δε θα ξεπερνούσε τους εκατό με εκατόν είκοσι τόνους. Στο κάτω κάτω, λίγο τους ενδιέφερε αν το φορτίο δεν ήταν τεράστιο, αρκεί να ήταν πολύτιμο. Υπάρχουν συχνά απλές φελούκες ή και μαούνες που είναι φορτωμένες με σπάνιο κρασί, καλό λάδι ή πα- νάκριβα υφάσματα. Στην περίπτωση αυτή αξίζει τον κόπο να τους επιτεθεί κανείς και με μικρή προσπά-