Το αγόρι που ζούσε με δράκους

17 φή της ντουλάπας, ενώ εμείς μείναμε εκεί, με τα βρομερά αποκαΐδια να πέφτουν βροχή πάνω μας. «Όλα πάνε καλά λοιπόν;» είπα χαμογελώντας. «Παρά τα εκρηκτικά κακά και τον εικοσιτετράω- ρο συναγερμό πυρκαγιάς, εννοώ». Ο Τεντ έσκασε στα γέλια. «Ε, ξέρεις τώρα… Ήλιος είναι αυτός». Στην πραγματικότητα, ο Τεντ είχε ονομάσει τον δράκο του Σολάρις ο Καταστροφέας. Νομίζω ότι τον φανταζόταν σε ρόλο βοηθού υπερήρωα και ήθελε να του δώσει ένα όνομα που θα ενέπνεε τον φόβο σε όλους τους εχθρούς του. Ήτουλάχιστον στον Λίαμ Σόουστον, τον υπέρτατο εχθρό όλων μας. Όχι ότι υπήρχε περίπτωση να του αποκαλύ- ψουμε ποτέ το μυστικό μας – ίσα ίσα που αφιερώ- ναμε τον περισσότερο χρόνο μας στην προσπά- θεια να μη μάθει ο αδιάκριτος ανακατωσούρης την αλήθεια για τους δράκους! Αλλά κακά τα ψέματα, το να έχεις στην τσέπη σου έναν δράκο με το όνομα Σολάρις ο Καταστρο- φέας σε κάνει να νιώθεις κάπως πιο ατρόμητος. Τέλος πάντων, το όνομα Σολάρις ο Καταστρο­ φέας κράτησε μόνο για μια μέρα, μιας και το δεύ-