Το αγόρι που ζούσε με δράκους

23 κάνει περισσότερο με τον καβγά που είχαν ξεκι- νήσει προφανώς από τον δρόμο. «Δεν υπάρχει περίπτωση. Ο Μασκαράς θα νι- κούσε σίγουρα την Κριστάλ» έλεγε ο Κάι, εξακο- λουθώντας να κραδαίνει το κόμικς, ενώ οΜασκα- ράς, ο δράκος του, ξεγλίστρησε μέσα από την τσέπη του και άρχισε να πετάει μπρος πίσω από πάνω μας. «Ναι, πώς το θες;» απάντησε η Κατ, αρπάζο- ντας το κόμικς μέσα από τα χέρια του αδελφού της. Μετά, έβαλε το χέρι στην τσάντα της και έβγαλε έξω τη δράκαινά της. Η Κριστάλ, με το σώμα της καλυμμένο με λαμπερές μοβ φολίδες, που σχημάτιζαν μπλε ελεκτρίκ σπείρες, κούνησε το κεφάλι της και τα μικρά αγκάθια που κρέμονταν σαν σταλακτίτες κάτω από το σαγόνι της στρα- φτάλισαν στο πρωινό φως. «Η Κριστάλ είναι πο- λύ πιο γρήγορη. Και τέλος πάντων, ο δρόμος για τη νίκη της θα είναι στρωμένος με πάγο». Και για να μην ξεχνιούνται, έριξε στον Κάι μία στο μπρά- τσο με το κόμικς. «Εντάξει, βρε παιδιά, ηρεμήστε» πετάχτηκα, πριν ο τσακωμός τους πάρει εκρηκτικές διαστά-