Το αγόρι που τραγουδούσε με δράκους

15 «Και καίνε το χορτάρι» είπε η Κατ. «Και φτιάχνουν σωρούς λάσπης, σαν να έσκα- ψαν τρωκτικά» είπε ο Τεντ. Ένα τμήμα του περιποιημένου γηπέδου πήρε άξαφνα φωτιά. «Και ας μην ξεχνάμε φυσικά τα εκρηκτικά κα- κά» πρόσθεσα. Οι συγκεκριμένοι δράκοι αποδεικνύονταν σί- γουρα πολύ μεγαλύτερος μπελάς από την πλειο- νότητα των δράκων που αναχωρούσαν από τον κήπο του παππού. «Σε λίγο δε θα τους βλέπουμε καν» είπε ο Λίαμ. «Δεν υπάρχει περίπτωση να καταφέρουμε να τους πιάσουμε». Είχε δίκιο – είχε σκοτεινιάσει σχεδόν. «Μπορείς να ρίξεις λίγο φως;» ψιθύρισα στον Ζβιν, που είχε το κεφάλι του ακουμπισμένο στον ώμο μου, τα γαμψά του νύχια γαντζωμένα στο που- λόβερ μου και πήγαινε την ουρά του μπρος πίσω. Οι καταγάλανες φολίδες του φεγγοβόλησαν δυ- νατά και η άκρη της ουράς του με το σχήμα ζιγκ ζαγκ τινάχτηκε προς τα έξω και άρχισε να πάλλεται με απαστράπτουσα άσπρη λάμψη. Μια σειρά μι-