Το αγόρι που τραγουδούσε με δράκους

20 Στράφηκε προς το μέρος μας. «Δεν μπορώ μό- νος μου, χρειάζομαι ένα χεράκι» φώναξε. ΗΚατ πήγε να βοηθήσει, πιάνοντας τον Λίαμ από το άλλο μπράτσο. Η Άουρα κι εγώ πιάσαμε από ένα πόδι. «Τραβούσαν αποδώ, τραβούσαν αποκεί, αλλά το τεράστιο ραπανάκι δεν έλεγε να κουνηθεί» εί- πε με ύφος παραμυθά ο Κάι, που τελικά δεν κρα- τήθηκε, ξέσπασε σε χαχανητά, και το γέλιο του μεταδόθηκε σε όλους μας. «Χα χα!» είπε τσαντισμένα ο Λίαμ. Μας έδιωξε όλους και άρχισε να συστρέφεται μέσα στην τρύ- πα, με τα σφηνωμένα χέρια και πόδια του να ανε- μίζουν μανιασμένα, κάνοντάς τον να μοιάζει με οργισμένο καλαμάρι. Πράγμα που μας έκανε να γελάσουμε ακόμα πιο δυνατά. Ωστόσο, οι κινήσεις του Λίαμ είχαν επίσης μια περίεργη επίδραση στη μύξα που υπήρχε μέσα στο τούνελ. «Εεε, παιδιά» είπε ο Τεντ. «Νομίζω ότι το βε- ντουζάρισμα του πισινού του Λίαμ προκάλεσε αντίδραση». Όλοι γυρίσαμε και κοιτάξαμε. Τότε, είδαμε με