Το αγόρι που πετούσε με δράκους

«Μια χαρά. Απλά τη γιαγιά την έπιασε η γκρί­ νια της, αυτό είναι όλο». ΗΛόλι μπουσούλησε κοντά του και ο παππούς την τράβηξε στην αγκαλιά του. «Δηλαδή, μπορείς να έρθεις στο πάρτι;» ρώτησα. Οπαππούς έσφιξε τη Λόλι. «Αυτή τη φορά όχι» είπε. Κατάλαβα ότι ήταν το ίδιο απογοητευμένος μ’ εμάς, αλλά ο παππούς δεν ήταν άνθρωπος που παραπονιόταν. «Θα μου φυλάξετε λίγο ζελέ, όμως, έτσι, Λόλι;» Χαμογέλασε. ΗΛόλι τον κοιτούσε διαπεραστικά και αναρω­ τήθηκα μήπως ετοιμαζόταν να γίνει υπερηχητική. Δεν ήταν καθόλου καλή ιδέα να αναστατώνεις τα σχέδια για το πάρτι της. Αυτή, όμως, έσκυψε απλά κοντά του και τον φίλησε στο γενειοφόρο μάγου­ λό του. Ύστερα, έβαλε το χέρι στην τσέπη της και έβγαλε έξω έναν κολλώδη σβόλο μπλε γλάσου. Ήταν καλυμμένος με χνούδια από την τσέπη της, αλλά ο παππούς κατάλαβε προφανώς πως ήταν δώρο επικών διαστάσεων. «Σ’ ευχαριστώ, Λόλι» είπε σοβαρά. «Αυτό ακρι­ 22