Το αγόρι που πετούσε με δράκους

20 Αργότερα, όταν πήγαμε στο σπίτι της γιαγιάς και του παππού για το πρωινό των γενεθλίων της, η Λόλι όρμησε μέσα από την πόρτα σαν μικρογραφία σίφουνα. Ήταν τελείως τρελαμένη από το γλάσο, αφού είχε γλείψει όλο το μπολ που χρησιμοποίησε η μαμά για να διακοσμήσει την τούρτα της. Ημαμά είχε φτιάξει μια γοργόνα πάνω σ’ έναν βράχο – αυ­ τός ήταν ο επίσημος τίτλος της τούρτας τέλος πά­ ντων. Στην πραγματικότητα, έμοιαζε περισσότερο με φώκια με περούκα, και αυτό μόνο αν την κοιτού­ σες αλληθωρίζοντας και ένιωθες μεγαλόψυχος. Η γιαγιά άφησε τη στοίβα με τις τηγανίτες που κρατούσε κι έκανε μια τεράστια αγκαλιά τη Λόλι. «Χαρούμενα κι ευτυχισμένα και όμορφα γενέ­ θλια, μικρή μου Λόλι» είπε γελώντας. ΗΛόλιμπου έσφιξε δυνατά τη γιαγιά και γέλα­ σε χαρούμενα. «Πάπα!» φώναξε, και άρχισε να ψάχνει τον παππού. Κοίταξα έξω από το παράθυρο, περιμέ­ νοντας να τον δω να έρχεται από τον κήπο. Τέτοια ώρα θα είχε βγει συνήθως για σκάψιμο. Αλλά τότε είδα την ανεπαίσθητη ματιά που αντάλλαξαν η μαμά με τη γιαγιά.