Το αγόρι που ονειρευόταν δράκους

14 καθώς ο άνεμος με τραβούσε αντίθετα, προσπα­ θώντας να με ξεκολλήσει από πάνω του. Αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσω τα χέρια μου. Κι ας ένιωθα ότι είχα αφήσει το στομάχι μου να κάνει τούμπες κάπου εκεί ψηλά. Ένας βρυχηθμός ακούστηκε από πίσω μου και τότε είδα τη χρυσή μορφή τουΉλιου, του δράκου του Τεντ, να έρχεται σαν σίφουνας καταπάνω μας ενώ πλανάραμε προς τα μπροστά. «Τόμας, σ’ έφτασα» φώναξε ο Τεντ, περνώντας βολίδα από δίπλα μας. Ο Λάμπης έστριψε για να αποφύγει την πύρινη έκρηξη από τον πισινό του Ήλιου. «Δεν είναι δίκαιο» φώναξα. Ο Λάμπης ήταν γρήγορος, αλλά δεν είχε καμία πιθανότητα μπρο­ στά στον δράκο του Τεντ όταν γινόταν αεριωθού­ μενος. Είχα αρχίσει να σκέφτομαι μήπως έπρεπε να ακυρώσουμε τον Τεντ, ή τουλάχιστον να απα­ γορεύσουμε στονΉλιο να καταβροχθίζει γιγάντια μαρσμέλοου πριν από τους αγώνες. Και τότε, εμφανίστηκε και η υπόλοιπη ομάδα των υπερηρώων. Πρώτος ο Λίαμ, καβάλα στον Μάξι, με το ένα χέρι υψωμένο κι ένα πλατύ χαμό