Το αγόρι που ονειρευόταν δράκους

18 δράκαινας της Λόλι, που καθόταν κουλουριασμέ­ νη από κάτω τους. Και ύστερα είδα τον παππού. Περπατούσε αργά αργά σε ευθεία γραμμή, με τα μπράτσα του ανοιχτά. Αναρωτήθηκα τι έκανε, ώσπου είδα τη Λόλι να κραδαίνει ένα ξύλο προς το μέρος του, ενώ με το άλλο της χέρι συγκρατού­ σε ένα καπέλο πειρατή που παραήταν μεγάλο για το κεφάλι της. Τότε, σήκωσε τα μάτια της και μας κούνησε το χέρι, στρέφοντας το σπαθί της μακριά από τον «άνανδρο αιχμάλωτό» της, για να το υψώ­ σει στον ουρανό. Όταν γύρισα προς τα κει που έδειχνε, είδα τον Ήλιο να βγαίνει σαν ρουκέτα μέσα από τα σύννεφα. Ελάχιστα δευτερόλεπτα μετά, ο Τεντ πετούσε δίπλα μου, χαμογελώντας. «Νόμιζες ότι μας την έφερες, Τόμας;» φώναξε. Ήμουν έτοιμος να απαντήσω, όταν είδα τη Λό­ λι να βάζει το χέρι στην τσέπη της. Χαμογέλασα. «Τίποτα δεν τελείωσε ακόμη». Γέλασα και έγνε­ ψα προς το μέρος της Λόλι, η οποία είχε αρχίσει να πετάει στον αέρα το ένα μαρσμέλοου μετά το άλλο. «Δεν είναι δίκαιο» έσκουξε ο Τεντ, καθώς ο Ήλιος άλλαξε απότομα πορεία και άρχισε να απο