Το αδίδακτο κείμενο: Αρχαία Ελληνικά Β' και Γ' Λυκείου

1 H ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΗΣ | ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΘΕΜΑ | 16 | ΤΟ ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ – ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ || Β΄ ΚΑΙ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ ἡμέρας. Ἢν δέ τις αὐτῶν τρέψῃ τὰς γνώμας, ὡς μὴ τοῦτο μόνον ἐννοῶνται, τί πείσονται, ἀλλὰ καὶ τί ποιήσουσι, πολὺ εὐθυμότεροι ἔσονται. Ἐπίστασθε γὰρ δὴ ὅτι οὔτε πλῆθός ἐστιν οὔτε ἰσχὺς ἡ ἐν τῷπολέμῳ τὰς νίκας ποιοῦσα, ἀλλ’ ὁπότεροι ἂν σὺν τοῖς θεοῖς ταῖς ψυχαῖς ἐρρωμενέστεροι ἴωσιν ἐπὶ τοὺς πολεμίους, τούτους ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ οἱ ἀντίοι οὐ δέχονται. Ξενοφῶν, Κύρου Ἀνάβασις Γ΄, 1, 38-42 Νοηματικοί σπόνδυλοι και δομική αναδιάταξη του κειμένου Η πρόταση του ομιλητή: ανάδειξη νέας ηγεσίας Αιτιολόγηση της θέσης του Διαχρονική αλήθεια Προϋποθέσεις αναδιοργάνωσης του στρατεύματος Η ψυχική κατάσταση των στρατιωτών H αμηχανία του ομιλητή για άρση του αδιεξόδου οἴομαι → ὠφελῆσαι ἂν ὑμᾶς μέγα τὸ στράτευμα εἰ ἐπιμεληθείητε ὅπως ὡς τάχιστα στρατηγοὶ καὶ λοχαγοὶ ἀντικατασταθῶσιν ἀντὶ τῶν ἀπολωλότων Ἄνευ γὰρ ἀρχόντων οὐδὲν ἂν οὔτε καλὸν οὔτε ἀγαθὸν γένοιτο Ἡ μὲν γὰρ εὐταξία – ἡ δὲ ἀταξία σῴζειν δοκεῖ, πολλοὺς ἤδη ἀπολώλεκεν. → οἶμαι ἂν ὑμᾶς πάνυ ἐν καιρῷ ποιῆσαι Ἐπειδὰν δὲ καταστήσησθε τοὺς ἄρχοντας… ἢν καὶ τοὺς ἄλλους στρατιώτας συλλέγητε καὶ παραθαρρύνητε Νῦν γὰρ ἴσως καὶ ὑμεῖς αἰσθάνεσθε ὡς ἀθύμως μὲν ἦλθον ἐπὶ τὰ ὅπλα, ἀθύμως δὲ πρὸς τὰς φυλακάς. Ὥστε οὕτω γ’ ἐχόντων (τῶν ἀνδρῶν) οὐκ οἶδα ὅ,τι ἄν τις χρήσαιτο αὐτοῖς εἴτε νυκτὸς δέοι εἴτε καὶ ἡμέρας