Το αδίδακτο κείμενο: Αρχαία Ελληνικά Β' και Γ' Λυκείου

1 H ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΗΣ | ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΘΕΜΑ | 22 | ΤΟ ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ – ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ || Β΄ ΚΑΙ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ 16. Ἢν δέ τις αὐτῶν τρέψῃ τὰς γνώμας: δευτερεύουσα υποθετική πρόταση· με απόδοση την κύρια πρόταση: πολὺ εὐθυμότεροι ἔσονται , σχηματίζεται υποθετικός λόγος του προσδοκωμένου. τρέψῃ: ρήμα. τίς: υποκείμενο του ρ. τὰς γνώμας: αντικείμενο του ρ. αὐτῶν: γενική κτητική/υποκειμενική στο τὰς γνώμας. 17. ὡς μὴ τοῦτο μόνον ἐννοῶνται: δευτερεύουσα τελική πρόταση. Εκφέρεται με υπο- τακτική, γιατί δηλώνει σκοπό προσδοκώμενο με βεβαιότητα. ἐννοῶνται: ρήμα. οὗτοι (οἱ στρατιῶται ): ενν. υποκείμενο του ρ. τοῦτο: αντικείμενο του ρ. μόνον: κατηγορηματικός προσδιορισμός στο τοῦτον. 18. τί πείσονται, ἀ λλὰ καὶ τί ποιήσουσι: δύο πλάγιες ερωτηματικές, μερικής άγνοιας, προτάσεις, επεξηγήσεις στο ρ. ἐννοῶνται. πείσονται καὶ ποιήσουσι: ρήματα. οὗτοι (οἱ στρατιῶται ): ενν. υποκείμενο των ρ. τί: σύστοιχο αντικείμενο στα ρ. 19. πολὺ εὐθυμότεροι ἔσονται: κύρια πρόταση κρίσεως. ἔσονται: ρ. οὗτοι (οἱ στρατιῶται): ενν. υποκείμενο του ρ. εὐθυμότεροι: κατηγορούμε- νο στο οὗτοι. πολύ: επιρρηματικός προσδιορισμός του ποσού στο εὐθυμότεροι. 20. Ἐπίστασθε γὰρ δὴ: κύρια πρόταση κρίσεως. ἐπίστασθε: ρήμα. ὑμεῖς: ενν. υποκείμενο του ρ. Οι ειδικές προτάσεις 21 και 23 είναι αντικείμενα του ρ. δή: συμπερ. σύνδεσμος που εισάγει πραγματικό συμπέρασμα. 21. ὅτι οὔτε πλῆθός ἐστιν οὔτε ἰσχὺς ἡ ἐν τῷ πολέμῳ τὰς νίκας ποιοῦσα: δευτε- ρεύουσα ονοματική ειδική πρόταση, αντικείμενο του ρ. ἐπίστασθε. ἐστιν: ρήμα. (οὔτε) πλῆθος, (οὔτε) ἰσχύς: υποκείμενα του ρ. ἡ ποιοῦσα: επιθετική μτχ., κατηγορούμενο, από το συνδ. ρ. ἐστιν, στα: πλῆθος, ἰσχύς. τὰς νίκας: αντι- κείμενο στη μτχ. ἡ ποιοῦσα. ἐν τῷ πολέμῳ: ΠΣ του χρόνου/ της κατάστασης. 22. ὁπότεροι ἂν σὺν τοῖς θεοῖς ταῖς ψυχαῖς ἐρρωμενέστεροι ἴωσιν ἐπὶ τοὺς πολεμίους: δευτερεύουσα αναφορική - υποθετική (αοριστολογική) πρόταση με υποτακτική· με απόδοση το ρ. οὐ δέχονται (πρόταση 23), σχηματίζεται υποθετικός λόγος που δηλώνει την αόριστη επανάληψη στο παρόν ή στο μέλλον. ἴωσιν: ρήμα. ὁπότεροι: υποκείμενο του ρ. σὺν τοῖς θεοῖς: ΠΣ της συνδρομής/συ- μπαράστασης. ἐπὶ τοὺς πολεμίους: ΠΣ της εχθρικής κατεύθυνσης. ἐρρωμενέστεροι: επιρρηματικό κατηγορούμενο του τρόπου. ταῖς ψυχαῖς: δοτική της αναφοράς στο ἐρρωμενέστεροι. 23. ἀ λλὰ τούτους ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ οἱ ἀ ντίοι οὐ δέχονται: δευτερεύουσα ονοματική ειδική πρόταση, αντικείμενο στο ρ. ἐπίστασθε. οὐ δέχονται : ρήμα. οἱ ἀ ντίοι: υποκείμενο του ρ. τούτους: αντικείμενο του ρ. ὡς ἐπὶ τὸ πολύ: επιρρηματική έκφραση του ποσού.