Το αδίδακτο κείμενο: Αρχαία Ελληνικά Β' και Γ' Λυκείου

1 H ΠΡΟΤΑΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΗΣ | ΤΑ ΕΙΔΗ ΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΘΕΜΑ | 20 | ΤΟ ΑΔΙΔΑΚΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ – ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ || Β΄ ΚΑΙ Γ΄ ΛΥΚΕΙΟΥ (= ὠφελήσαιτε ἄν), σχηματίζεται εξαρτημένος υποθετικός λόγος που δηλώνει την απλή σκέψη του λέγοντος. ἐπιμεληθείητε: ρήμα. ὑμεῖς: ενν. υποκείμενο του ρ. Η πρόταση 3 αποτελεί το αντι- κείμενο του ἐπιμεληθείητε. 3. ὅπως ἀ ντὶ τῶν ἀ πολωλότων ὡς τάχιστα στρατηγοὶ καὶ λοχαγοὶ ἀ ντικατα- σταθῶσιν: δευτερεύουσα πλάγια ερώτηση, μερικής άγνοιας, αντικείμενο στο ρ. ἐπιμεληθείητε. Εκφέρεται με απορηματική υποτακτική, γιατί το περιεχόμενό της εκφράζει απορία. Κατά μία άλλη εκδοχή: τελική αντικειμενική που εκφέρεται με υποτακτική, γιατί εκφράζει πράξη προσδοκώμενη. ἀ ντικατασταθῶσιν: ρήμα. στρατηγοὶ καὶ λοχαγοί: υποκείμενα του ρ. ὡς (επιτατικό ) τάχιστα: επιρρηματικός προσδιορισμός του τρόπου στο ρ. ἀ ντὶ τῶν ἀ πολωλότων (= ἀντὶ τούτων οἳ ἀπολώλασι): ΠΣ της αντικατάστασης στο ρ. 4. Ἄνευ γὰρ ἀ ρχόντων οὐδὲν ἂν οὔτε καλὸν οὔτε ἀ γαθὸν γένοιτο ὡς μὲν συ- νελόντι εἰπεῖν οὐδαμοῦ, ἐν δὲ δὴ τοῖς πολεμικοῖς παντάπασιν: κύρια πρόταση κρίσεως. Εκφέρεται με δυνητική ευκτική, γιατί δηλώνει το δυνατόν στο παρόν και μέλλον. γένοιτο ἄν: ρήμα. οὐδέν: υποκείμενο του ρ. οὔτε καλὸν οὔτε ἀ γαθόν: κατηγορούμε- να στο υποκείμενο οὐδέν. ἄνευ ἀ ρχόντων: ΠΣ της εξαίρεσης στο ρ. ὡς συνελόντι εἰπεῖν: απόλυτο απαρέμφατο, που δηλώνει σκοπό. οὐδαμοῦ: επιρρηματικός προσ- διορισμός του τόπου στο ρ. ἐν τοῖς πολεμικοῖς: ΠΣ του τόπου ή του χρόνου στο ρ. παντάπασιν: επιρρηματικός προσδιορισμός του τρόπου στο ρ. 5. Ἡ μὲν γὰρ εὐταξία σῴζειν δοκεῖ: κύρια πρόταση κρίσεως. δοκεῖ: ρήμα. ἡ εὐταξία: υποκείμενο του ρ. σῴζειν: ειδικό απαρέμφατο, αντικείμενο του ρ. ἡ εὐταξία: υποκείμενο του σῴζειν, ταυτοπροσωπία. 6. ἡ δὲ ἀ ταξία πολλοὺς ἤδη ἀ πολώλεκεν: κύρια πρόταση κρίσεως. ἀ πολώλεκεν: ρήμα. ἡ ἀ ταξία: υποκείμενο του ρ. πολλούς: αντικείμενο του ρ. ἤδη: επιρρηματικός προσδιορισμός του χρόνου στο ρ. 7. Ἐπειδὰν δὲ καταστήσησθε τοὺς ἄρχοντας: δευτερεύουσα χρονικοϋποθετική πρότα- ση· με απόδοση το ἂν ποιῆσαι (= ποιήσαιτε ἄν), σχηματίζεται λανθάνων εξαρτημένος υποθετικός λόγος του προσδοκωμένου. καταστήσησθε: ρήμα. ὑμεῖς: ενν. υποκείμενο του ρ. τοὺς ἄρχοντας: αντικείμενο του ρ. 8. ὅσους δεῖ (ὑμᾶς καταστήσασθαι): δευτερεύουσα αναφορική παραβολική πρόταση του ποσού, στο ενν. τοσούτους της πρότασης 7. δεῖ: απρόσωπο ρήμα. καταστήσασθαι: ενν. τελικό απαρέμφατο, υποκείμενο του απρόσωπου ρ. ὑμᾶς: ενν. υποκείμενο του απαρεμφάτου, ετεροπροσωπία. ὅσους: αντικείμενο του καταστήσασθαι.