ΤΟΞΙΚΑ ΜΑΤΙΑ 23 «Εκτέλεση» σχολίασε ο Βαμβακάς, συμπληρώνοντας: «Ψάχνουμε για επαγγελματία». «Θα περιμένουμε τα αποτελέσματα των ιστολογικών και τοξικολογικών εξετάσεων για να είμαστε σίγουροι». «Πίεσα τον ιατροδικαστή να κάνει γρήγορα» σχολίασε ο Ορέστης με ψίχουλα στο στόμα. «Αυτή τη φορά δεν χρειαζόταν». Σηκώθηκα όρθιος να εξηγήσω, πριν αρχίσουν οι ερωτήσεις. Πήγα στο παράθυρο. «Όταν έφτασα στον τόπο του εγκλήματος, βρήκα εκεί τον Ατσαλάκωτο. Είχε φτάσει πριν από μένα στην περιοχή του Παλιού Γηροκομείου». Παρατήρησα τον Βαμβακά να αναστατώνεται στην καρέκλα του. «Ξέρω. Είναι περίεργο πώς ξεμύτισε από το σπίτι του τέτοια ώρα». «Ο Ατσαλάκωτος βγήκε εκτός γραφείου;» ρώτησε ο Βαμβακάς. «Το θύμα φαίνεται πως είναι κάποιος γνωστός του» εξήγησα και πρόλαβα να δω μια έκφραση δυσφορίας στο πρόσωπό του, προτού ξεκινήσω να ανακοινώνω τις οδηγίες προς όλους. Ο Βαμβακάς θα έψαχνε στη γειτονιά του Παλιού Γηροκομείου για μάρτυρες, η Μινιόν θα επισκεπτόταν το ίδιο το Γηροκομείο, που τώρα στέγαζε το Κέντρο Αστέγων, κι εγώ με τον Ορέστη τη δύσκολη δουλειά: τον καταυλισμό των Ρομά. «Είστε ελεύθεροι» είπα μόλις τελείωσα με τις οδηγίες. Βαμβακάς και Μινιόν σηκώθηκαν να φύγουν. Ο Ορέστης έμεινε στη θέση του. Έφαγε την τελευταία μπουκιά τυρόπιτας, τσαλάκωσε το περιτύλιγμα και το άφησε στο τραπέζι. Πεινούσα. Πριν ανοίξουν την πόρτα, τους προειδοποίησα: «Στις διαβιβάσεις σας, στους ασυρμάτους, να είστε τυπικοί. Δεν είμαστε μόνοι στις συχνότητες». «Αφεντικό, έτσι θα πάμε;» Οδηγούσα το γέρικο Golf μου στην Ορέστη Μακρή και ετοι
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=