Τότε που κρύψαμε έναν άγγελο

ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΚΡΥΨΑΜΕ ΕΝΑΝ ΑΓΓΕΛΟ | 17 Κι εγώ κι η Ραλλού γυρίσαμε και τον κοιτάξαμε λίγο πριν μπούμε στη βάρκα με την οποία θα διασχίζαμε την αυλή. Κουνήσαμε καταφατικά το κεφάλι κι εκείνος σή- κωσε το χέρι να μας αποχαιρετίσει, λες και φεύγαμε ταξίδι. Τι περίεργο! Λες κι ήξερε ότι δε θα βλεπόμασταν ποτέ ξανά… * * *