Τόσο πολύ νερό τόσο κοντά στο σπίτι

[ 629 ] ΦΤΕΡΆ κότσο. Είχε τα χέρια της τυλιγμένα στην ποδιά της. Τα μάγουλά της ήταν ξαναμμένα. Στην αρχή νόμισα πως της είχε κοπεί η ανά­ σα, ή πως της την είχε δώσει κάτι. Μου έριξε μια στιγμιαία ματιά και μετά το βλέμμα της στράφηκε στη Φραν. Όχι απόμακρο, απλώς εξεταστικό. Κοίταζε τη Φραν εξακολουθώντας να αναψο­ κοκκινίζει. Ο Μπαντ είπε: «Όλλα, αποδώ η Φραν. Κι αυτός είναι ο φίλος μου, ο Τζακ. Παιδιά, αποδώ η Όλλα». Έδωσε τη φρατζόλα στην Όλλα. «Τι είν’ αυτό;» είπε. «Α, ζυμωτό ψωμί. Σας ευχαριστώ. Καθίστε όπου βολεύεστε. Σαν στο σπίτι σας. Μπαντ, ρώτησε τα παιδιά τι θέλουν να πιουν. Πρέπει να κοιτάξω το φούρνο». Αυτά είπε η Όλλα και γύρισε στην κουζίνα με τη φρατζόλα το ψωμί. «Καθίστε» είπε ο Μπαντ. Η Φραν κι εγώ βολευτήκαμε στον κα­ ναπέ. Έπιασα το πακέτο τα τσιγάρα μου. Ο Μπαντ είπε: «Έχει εδώ σταχτοδοχείο». Πήρε ένα βαρύ πράγμα πάνω απ’ την τηλεόραση. «Χρησιμοποίησε αυτό» είπε και άφησε αυτό το πράγμα στο τραπε­ ζάκι μπροστά μου. Ήταν απ’ αυτά τα γυάλινα σταχτοδοχεία που μοιάζουν με κύκνο. Άναψα το τσιγάρο μου και πέταξα το σπίρτο στο άνοιγμα που υπήρχε στην πλάτη του κύκνου. Παρατήρησα μια μικρή κλωστή καπνού να βγαίνει απ’ τον κύκνο. Η έγχρωμη τηλεόραση ήταν ανοιχτή κι έτσι ρίξαμε μια ματιά. Στην οθόνη, κάτι μεταχειρισμένα αυτοκίνητα έτρεχαν ιλιγγιωδώς γύρω από μια πίστα. Η φωνή του εκφωνητή ακουγόταν πολύ σο­ βαρή. Ταυτόχρονα όμως, ήταν σαν να προσπαθούσε να συγκρατή­ σει κάπως την έξαψή του. «Περιμένουμε ακόμα την επίσημη επι­ βεβαίωση» είπε ο εκφωνητής. «Θέλετε να το δείτε;» είπε ο Μπαντ. Έστεκε ακόμα όρθιος. Εγώ είπα πως δεν μ’ ένοιαζε. Κι έτσι ήταν. Η Φραν σήκωσε τους ώμους. Τι σημασία είχε γι’ αυτή; έμοιαζε να λέει. Έτσι κι αλλιώς η μέρα είχε πάει στράφι.