Τόσο πολύ νερό τόσο κοντά στο σπίτι

Όταν ο δίσκος τελείωσε, το κορίτσι ζήτησε από τον Μαξ να χορέψουν. Ήταν ακόμη ξυπόλυτη. «Είμαι μεθυσμένος» είπε το αγόρι. «Δεν είσαι μεθυσμένος» είπε το κορίτσι. «Ε, είμαι μεθυσμένος» είπε το αγόρι. ΟΜαξ γύρισε τον δίσκο απ’ την άλλη και το κορίτσι ήρθε κοντά του. Άρχισαν να χορεύουν. Το κορίτσι κοίταζε τον κόσμο που είχε μαζευτεί έξω, στον δρόμο. «Aυτοί εκειπέρα. Κοιτάνε» είπε. «Δεν υπάρχει πρόβλημα;» «Δεν πειράζει» είπε ο Μαξ. «Αυλή μου είναι. Μπορούμε να χορέψουμε. Νόμιζαν ότι τα είχαν δει όλα εδώ πέρα, αλλά αυτό δεν το είχαν δει» είπε. Σε λίγο ένιωσε τη ζεστή της ανάσα στον σβέρκο του και της είπε: «Ελπίζω να σου αρέσει το κρεβάτι σου». «Μου αρέσει» είπε το κορίτσι. «Ελπίζω να αρέσει και στους δυο σας» είπε ο Μαξ. «Τζακ!» είπε το κορίτσι. «Ξύπνα!» Ο Τζακ είχε γύρει το κεφάλι και τους κοίταζε νυσταγμένος. «Τζακ» είπε το κορίτσι. Έκλεισε και ξανάνοιξε τα μάτια της. Έχωσε το πρόσωπό της στον ώμο του Μαξ. Τον τράβηξε πάνω της. «Τζακ» μουρμούρισε το κορίτσι. Κοίταξε το κρεβάτι και δεν μπορούσε να καταλάβει τι γύρευε στην αυλή. Κοίταξε πάνω από τον ώμο του Μαξ τον ουρανό. Κρεμόταν πάνω του. Ήταν γεμάτη από αφόρητη ευτυχία. Το κορίτσι θα έλεγε αργότερα: «Ο τύπος αυτός ήταν μεσήλικας. Όλα του τα πράγματα ήταν έξω στην αυλή. Σοβαρά. Μεθύσαμε και χορέψαμε. Έξω στον δρόμο. Ω Θεέ μου. Μη γελάτε. Μας έβαλε [ 309 ] Γ Ι ΑΤ Ί ΔΕΝ ΧΟΡΕΎΕΤΕ ;