Τόσο πολύ νερό τόσο κοντά στο σπίτι

«Θα μπορούσες να τη δυναμώσεις λίγο» μουρμούρισε το κορίτσι. «Ωραία τηλεόραση» είπε το αγόρι. «Ρώτα τους πόσο πάει» είπε το κορίτσι. Ο Μαξ μπήκε στο στενό με μια τσάντα ψώνια. Είχε σάντουιτς, μπίρες, ουίσκι. Συνέχιζε να πίνει όλο το απόγευμα και είχε φτάσει τώρα σε ένα σημείο όπου το ποτό έμοιαζε να τον ξενερώνει. Αλλά υπήρχαν και διαλείψεις. Είχε σταματήσει στο μπαρ δίπλα στο μάρκετ ν’ ακούσει ένα τραγούδι στο τζουκ μποξ και, χωρίς να το καταλάβει, είχε πια νυχτώσει όταν θυμήθηκε τα πράγματα στην αυλή. Είδε το αμάξι στο δρομάκι και το κορίτσι στο κρεβάτι. Η τηλε- όραση ήταν αναμμένη. Μετά είδε το αγόρι στη βεράντα. Κοίταξε πέρα απ’ την αυλή. «Γεια» είπε στο κορίτσι. «Βρήκατε το κρεβάτι. Ωραία». «Γεια» είπε το κορίτσι και σηκώθηκε. «Απλά το δοκίμαζα». Χτύπησε ελαφρά το κρεβάτι. «Πολύ ωραίο κρεβάτι». «Είναι καλό κρεβάτι» είπε ο Μαξ. «Τι άλλο λένε τώρα;» Ήξερε ότι έπρεπε να πει κάτι ακόμα. Ακούμπησε κάτω την τσάντα και έβγαλε τις μπίρες και το ουίσκι. «Νομίζαμε ότι δεν είναι κανείς εδώ» είπε το αγόρι. «Ενδιαφερόμαστε για το κρεβάτι και ίσως και για την τηλεόραση. Μπορεί και για το γραφείο. Πόσο θέλετε για το κρεβάτι;» « Έλεγα πενήντα δολάρια για το κρεβάτι» είπε ο Μαξ. «Θα παίρνατε σαράντα;» ρώτησε το κορίτσι. «Εντάξει, τα παίρνω και τα σαράντα» είπε ο Μαξ. Έβγαλε ένα ποτήρι από την κούτα, ξετύλιξε την εφημερίδα και έσπασε την ασφάλεια απ’ το ουίσκι. «Και για την τηλεόραση;» είπε το αγόρι. «Είκοσι πέντε». «Θα παίρνατε είκοσι;» είπε το κορίτσι. [ 306 ] RAYMOND CARVER