Τόσο πολύ νερό τόσο κοντά στο σπίτι

[ 43 ] ΧΟΝΤΡΌΣ Καθόλου, λέω. Ούτε κουβέντα, λέω. Με την άνεσή σας, λέω. Θα σας φέρω λίγο ακόµη καφέ, ώσπου να αποφασίσετε. Θα είµαστε ειλικρινείς µαζί σας, λέει. Ανακάθεται στην καρέ­ κλα του. Θα προτιµούσαµε το Σπέσιαλ, αλλά θα παίρναµε επίσης και το παγωτό βανίλια. Με λίγες σταγόνες σιρόπι σοκολάτας, πα­ ρακαλώ. Σας είχαµε προειδοποιήσει ότι πεινούσαµε, λέει. Πηγαίνω στην κουζίνα να ετοιµάσω η ίδια το επιδόρπιο, και ο Ρούντι µού λέει, η Χάριετ λέει πως σου έλαχε ένας χοντροµπαλάς απ’ το τσίρκο. Αλήθεια λέει; Ο Ρούντι έχει βγάλει τώρα την ποδιά και τον σκούφο του, κα­ ταλαβαίνεις τώρα. Ρούντι, είναι χοντρός, αλλά δεν είναι µόνο αυτό. Ο Ρούντι βάζει απλώς τα γέλια. Μου φαίνεται ότι ψιλογουστάρει τα χοντρά, λέει. Ρούντι, για µάζεψε τη γλώσσα σου, λέει η Τζόαν, που µπαίνει αυτήν τη στιγµή στην κουζίνα. Αρχίζω να ζηλεύω, λέει ο Ρούντι στην Τζόαν. Σερβίρω το Σπέσιαλ στον χοντρό και βάζω δίπλα κι ένα µεγάλο µπολ παγωτό βανίλια µε σιρόπι σοκολάτας. Ευχαριστούµε, λέει. Παρακαλώ, παρακαλώ, λέω – κι ένα συναίσθηµα µε κυριεύει. Είτε το πιστεύετε είτε όχι, δεν τρώµε πάντα έτσι. Εγώ όσο κι αν φάω, δεν βάζω κιλό πάνω µου, λέω. Θα ’θελα να παχύνω λίγο, λέω. Όχι, λέει. Αν ήταν στο χέρι µας, δεν θα το θέλαµε. Αλλά δεν είναι, βλέπετε. Έπειτα πιάνει το κουτάλι του κι αρχίζει να τρώει. Και µετά; λέει η Ρίτα, ανάβοντας ένα απ’ τα τσιγάρα µου και τραβώντας την καρέκλα της στο τραπέζι. Αυτή η ιστορία αρχίζει να αποκτά ενδιαφέρον, λέει. Αυτό είν’ όλο. ∆εν έχει άλλο. Τρώει τα επιδόρπιά του και φεύ