Ο τόπος των μυστικών

31 Ο Τ Ο Π Ο Σ Τ Ω Ν Μ Υ Σ Τ Ι Κ Ω Ν μου με μια γνωστή υπόθεση. Του άρεσε αυτό που θα σήμαινε για τον προϋπολογισμό της επόμενης χρονιάς. Του άρεσα κι εγώ, αλλά όχι τόσο ώστε να του λείψω. Δεν είχε κανένα πρόβλημα να πάω στο Ανθρωποκτονιών και να δώσω στην Κόνγουεϊ αυτοπρο- σώπως μια κάρτα με ευχές. Δεν υπάρχει λόγος να βιαστείς να γυρίσεις, είπε ο προϊστάμενος. Αν με ήθελαν από το Ανθρωπο- κτονιών γι’ αυτή την υπόθεση, ας με κρατούσαν. Η Κόνγουεϊ δεν θα με ήθελε. Αλλά θα με έπαιρνε έτσι κι αλλιώς.