Ο τόπος των μυστικών

28 T A N A F R E N C H Μια πληροφορία για μένα: Έχω σχέδια. Το πρώτο που έκανα μόλις χαιρέτησα τη Χόλι και την κοι- νωνική λειτουργό ήταν να ψάξω την υπόθεση Χάρπερ στο σύστημα. Επικεφαλής αστυνόμος: Αντουανέτ Κόνγουεϊ. Το να δουλεύει μια γυναίκα στο Ανθρωποκτονιών δεν θα έπρεπε να αποτελεί σκάνδαλο, ούτε καν θα έχρηζε μνείας. Ωστόσο πολλοί από τους μεγαλύτερους είναι παλιομοδίτες, όπως άλλωστε και πολλοί από τους νεότερους. Η ισότητα είναι επιφανειακή, αν την ξύσεις με το νύχι ξεφλουδίζει. Σύμφωνα με τα κουτσομπολιά, η Κόνγουεϊ πήρε την υπόθεση επειδή πηδήχτηκε με κάποιον, πληρώντας τις κατάλληλες προϋποθέ- σεις – υπήρχε κάτι επιπλέον, δεν είχε την κλασική ασπρουλιά- ρικη πλαδαρή ιρλανδική φάτσα· η επιδερμίδα της ήταν χλωμή, η μύτη και τα ζυγωματικά έντονα, και τα μαλλιά της είχαν μια μαύρη μπλε λάμψη. Κρίμα που δεν είναι σε αναπηρικό καρο- τσάκι, έλεγαν οι κακές γλώσσες, ειδάλλως θα είχε γίνει ήδη αρχηγός. Ήξερα την Κόνγουεϊ, εξ όψεως τουλάχιστον, προτού γίνει διάσημη. Στη σχολή, ήταν δυο χρόνια μικρότερή μου. Ψηλή κοπέλα, με τα μαλλιά σφιχτά πιασμένα πίσω. Με σώμα δρομέα, μακριά άκρα, μακριούς μυς. Το πιγούνι πάντα προτεταμένο, οι ώμοι πάντα πίσω. Την πρώτη της βδομάδα, ένα σμήνος αγοριών είχε μαζευτεί γύρω της · προσπαθούσαν να τη βοηθή- σουν να τακτοποιηθεί, ήταν καλοσύνη τους που ήταν φιλικοί, καλοσύνη τους που ήταν ευγενικοί, καθαρή σύμπτωση που τα κορίτσια που δεν έμοιαζαν με την Κόνγουεϊ δεν είχαν την ίδια τύχη. Ό,τι κι αν είπε στα αγόρια, μετά την πρώτη εβδομάδα σταμάτησαν να της την πέφτουν και άρχισαν να της κάνουν τη ζωή δύσκολη. Δυο έτη μικρότερη, κι έβγαλε τη στολή έναν χρόνο μετά από