Τόπος εκτέλεσης

Y R S A S I G U R D A R D O ΄ T T I R 18 Ο Χούλνταρ χρειάστηκε να κρύψει ένα χαμόγελο προτού γυ­ ρίσει το κεφάλι του. Η φωνή ανήκε στη Λίνα, τη νεαρή ασκούμε­ νη από το Πανεπιστήμιο Ακουρέιρι. Ήταν η πρώτη από τη φουρ­ νιά των πτυχιούχων της Σχολής Αστυνομικών Σπουδών που έκα­ νε πρακτική άσκηση στο Τμήμα Εγκληματολογικών Ερευνών και, παρόλο που κανείς δεν το έλεγε φωναχτά, τα μέλη της ομάδας την αντιμετώπιζαν με μεγάλη δυσπιστία. Η προκατάληψή τους πήγαζε εν μέρει από ανομολόγητο φόβο για το τι θα συνέβαινε αν ένας στους δύο νεοσύλλεκτους έφτανε στο τμήμα ανεμίζοντας πτυχίο. Μήπως υπήρχε φόβος οι υπόλοιποι να φορέσουν ξανά τη στολή, αναλαμβάνοντας τα γνωστά βαρετά καθήκοντα όπως να περιπολούν στους δρόμους ανάμεσα στις ορδές των τουριστών, να απαντούν σε κλήσεις για φασαριόζικα πάρτι ή να μοιράζουν πρόστιμα για μικροπαραπτώματα; Τον Χούλνταρ δεν τον ένοιαζε καθόλου. Αν δεχόταν άλλη μια στέρηση βαθμού, είχε την ξυλουργική για να ασχοληθεί. Εκτός αυτού, η ασκούμενη ήταν συνεχής πηγή ψυχαγωγίας με το ταλέ­ ντο που διέθετε να εκνευρίζει τους ανθρώπους. Όλη την ώρα τούς επισήμαινε ότι δεν έκαναν τα πράγματα σύμφωνα με τους κανόνες, ή διόρθωνε την ορολογία τους, ή τους παρέθετε αποσπάσματα από εγχειρίδια και ακαδημαϊκές μελέ­ τες. Κάθε φορά που αυτό συνέβαινε κοντά στην Έρλα, έβλεπες κυριολεκτικά τον καπνό να βγαίνει από τα αυτιά της. Ο Χούλνταρ δύσκολα μπορούσε να κρύψει την αγαλλίασή του σε αυτές τις περιπτώσεις, όπως και κάθε φορά που έβλεπε τον Γκούντλογκουρ να σουφρώνει τη μύτη του λόγω κάποιου αδιάκριτου σχολίου της. «Δεν έχουμε χρόνο να δανειστούμε δίχτυ αυτή τη στιγμή, Λίνα. Καλή ιδέα, όμως». Ο Χούλνταρ την είδε να δέχεται τον έπαινό του με χαμόγελο. Ήταν μικροκαμωμένη, με το ζόρι τού έφτανε μέχρι το στήθος, με κόκκινα μαλλιά και επιδερμίδα τόσο λευκή που όταν χαμογελούσε μετά βίας ξεχώριζες τα δόντια της. Έπει