Τόπος εκτέλεσης

Y R S A S I G U R D A R D O ΄ T T I R 16 όταν η λαμπερή λάβα είχε κυλήσει σε μια ελώδη περιοχή κοντά στην ακτή, κάνοντας τον βάλτο να βράσει και τα ημιστερεοποιη­ μένα στρώματα της λάβας να εκραγούν. Υπήρχαν ρηγματώσεις, κρατήρες, σπείρες από βράχια και άπειροι σβόλοι και εξογκώμα­ τα προς κάθε κατεύθυνση. Ακόμα και το χαλί από βρύα που είχε καλύψει το παγωμένο ποτάμι της λάβας όλους αυτούς τους αιώ­ νες δεν είχε καταφέρει να πραΰνει τη σκληρότητά της. Ήταν ένα τοπίο αφιλόξενο, που σου προκαλούσε νευρικότητα. «Παράξενο μέρος για να κρεμαστεί κανείς, δεν βρίσκεις;» σχολίασε ο Χούλνταρ, κοιτάζοντας τον Γκούντλογκουρ, τον συ­ νεργάτη του. «Πάντα οι αυτοκτονίες γίνονται σε παράξενα μέρη». Ο Γκού­ ντλογκουρ εξακολουθούσε να κοιτάζει τον άντρα που κρεμόταν από τη θηλιά. «Τουλάχιστον έτσι φρόντισε να μην τον βρει κά­ ποιος από τους αγαπημένους του. Φαντάζομαι ότι αυτό εξηγεί την επιλογή τοποθεσίας». «Πιθανόν». Ο Χούλνταρ δεν φαινόταν να έχει πειστεί. Ολόκλη­ ρη η επιχείρηση θα απαιτούσε εξωφρενικό βαθμό προσπάθειας. Αν μη τι άλλο, το σημείο απείχε πολύ από τον δρόμο και, κρίνο­ ντάς τη με το μάτι του ξυλουργού, η σανίδα που λειτουργούσε σαν ικρίωμα ζύγιζε έναν τόνο. Υπήρχαν πάρα πολλά πράγματα που ο Χούλνταρ θα προτιμούσε να κάνει τις τελευταίες στιγμές της ζωής του – σίγουρα όχι να διασχίζει ένα πεδίο λάβας κουβα­ λώντας μια βαριά σανίδα. Όμως δεν μοιράστηκε τη σκέψη του με τον Γκούντλογκουρ. Ήταν Κυριακή πρωί και ο νεαρός έδειχνε να έχει κάνει άσχημο μεθύσι το προηγούμενο βράδυ: Τα μάτια του ήταν κόκκινα, τα μαλλιά του αχτένιστα και πιπιλούσε καραμέλες με γεύση γλυκόριζας, τη μία μετά την άλλη. Τις σπάνιες φορές που άνοιγε το στόμα του δεν ήταν να του αντιμιλάς. Ο Χούλνταρ στράφηκε προς τους δύο βράχους που ξεπρό­ βαλλαν από το πεδίο λάβας χωρισμένοι από ένα ρήγμα που

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=