Τον καιρό του Βουλγαροκτόνου

[9] Α Στην Αδριανούπολη Ο ΚΟΣΜΟΣ ήταν ανάστατος στην Αδριανούπολη. Απ’ όλες τις χώρες και τα χωριά της γειτονιάς, άντρες και γυναίκες έφθαναν με τα παιδιά τους, όλοι στολισμένοι με τα καλύ- τερά τους ρούχα και τα πολυτιμότερα διαμαντικά, για να παραβρεθούν στο νυχτερινό εκείνο πανηγύρι του Δεκαπε- νταύγουστου, που τον καιρό εκείνο εορτάζουνταν με μεγά- λη ευλάβεια και πολυτέλεια στην πρωτεύουσα της Θράκης. Όλοι οι ξενώνες, όλα τα πανδοχεία ήταν γεμάτα. Και τα σπίτια ακόμα τα ιδιωτικά εφίλευαν συγγενείς και φίλους, ώστε οι τελευταίοι που έφθαναν κατά το βράδυ δεν έβρι- σκαν πια ούτε κρεβάτι ούτε καν στρώμα να ξαπλωθούν. Στην ανοιχτή πόρτα ενός ξενώνα, πλάγι στον Έβρο πο- ταμό, ύστερα από το βασίλεμα του ήλιου, ένας γέρος έστε- κε και με παρακάλια γύρευε να πείσει τον ξενοδόχο να τον αφήσει να μπει μέσα. Ήταν παστρικά ντυμένος, αν και φτωχικά, και από το χέρι του βαστούσε ένα κοριτσάκι ως τεσσάρων πέντε χρόνων, που από την πολλή την κούραση, έσερνε πια τα ποδαράκια του. Από σπίτι σε σπίτι είχαν γυρίσει όλο το απόγεμα και από παντού τους είχαν διώξει, γιατί πούπετα δε βρίσκουνταν πια θέση και με καημό κοί- ταζε ο γέρος τη γεμάτη σάλα όπου πλήθος άνθρωποι έτρω-