Τι απομένει απ' τη φωτιά

ΤΙ ΑΠΟΜΕΝΕΙ ΑΠ’ ΤΗ ΦΩΤΙΑ 15 ποιος είμαι και τι είμαι; Ετούτη η εικόνα είναι ο πραγμα- τικός μου εαυτός; Τι απάντηση δίνουν τα χαρτιά μου;». Μπήκα σε συλλοή. Δίπλωσε η ψυχή μου. «Καλύτερα να σκίσω τα χαρτιά». Δεν το έκανα. Τελικά κατάλαβα. Δεν γράφουμε για να πούμε τις σκέψεις μας ή όσα αισθανόμαστε. Γράφουμε για να αναμετρηθούμε με τη λευκή σελίδα. Γράφουμε για να εκδικηθούμε το κενό που κουβαλάμε μέσα μας. Πάρε λοιπόν τα χαρτιά μου και κάνε με αυτά ό,τι θέλεις. Εγώ, όπως λένε οι Αργεντινοί, «dije todo iο que vodia decir», όσα είχα να πω τα είπα. Ίσως μπορείς να ξεκρίνεις όσα εγώ δεν μπορώ. Εσύ έχεις το κόσκινο! Αρτέμ Αμπαριάν ΥΓ. 1 Με παίδεψε πολύ η γλώσσα και η ορθογραφία· είναι ένα ζήτημα που προξενεί μεγάλη στεναχώρια. Γι’ αυτό πή- γα να κοιτάξει τα γραφτά ένας δάσκαλος που κάνει cursos de idiomas στην παροικία, ο οποίος και φρόντισε τις λέξεις. Αν και μου έβγαλε την ψυχή, γιατί ήθελε να αλλάξει πολ- λά, να με κάνει, λέει, να γράψω μια autobiografia με calologia. Του είπα ότι όσα γράφω δεν είναι λόγια για να ξεφλουδίζονται σα νοστιμιές, αλλά για να είναι μια αλήθεια που περπατάει στον κόσμο μας. * * *