Τι απομένει απ' τη φωτιά

16 ΘΩΜΑΣ ΨΥΡΡΑΣ 16 ΥΓ. 2 Να δώσεις χαιρετίσματα στη μάνα σου, τη συμμαθή- τριά μου. Να της διαβάσεις τα χαρτιά· πρώτη αυτή να τα ακούσει, κι άμα δεις δάκρυα στα μάτια, να της φιλήσεις το χέρι από μέρους μου και να της πεις πως έτσι είναι η ζωή και δεν γίνεται αλλιώς: «Όσοι δεθούν κόμπο στην κλωστή περνούν με το βελόνι». Θα καταλάβει! ΥΓ. 3 Άμα τελειώσεις με το διάβασμα, βρες τρόπο να πας στο σπίτι μου. Στην πίσω αυλή, στον αυλαγά, είναι μια κυδωνιά. Μέτρα έξι βήματα απ’ τη ρίζα, κατά τη μεριά του τοίχου με το οικόπεδο του Γκόλτσιου. Θα βρεις θαμμένο ένα κιούπι με κρασί. Να το πάρεις. Κι αν δεν χάλασε, να το πιεις με την παρέα σου στην υγειά μου. Μόνο μια χάρη σού ζητώ: να στάξεις σ’ ένα στυπόχαρτο λίγο και να το στείλεις μ’ ένα γράμμα να το μυρίσω.