Timeless: Ο Ντιέγκο και οι φύλακες του απερατλαντικού

31 h σπιθοβολά μέσα του καθώς πετούσε στον αέρα, μια αίσθη- ση που λαχταρούσε όλη του τη ζωή, που ήξερε πως κυλούσε στο αίμα του. Πίεσε τη σανίδα κόντρα στον άνεμο, γέρνοντας πότε εδώ και πότε εκεί. Αισθανόταν το ίδιο φυσιολογικά σαν να περ- πατούσε, απλά έτσι ήταν πολύ πιο συναρπαστικά. Πετούσε με ταχύτητα πάνω από το Νέο Σικάγο, τα κα- νάλια και τις ράγες που έπηζαν από την πρωινή κίνηση των ατμόπλοιων και των τρόλεϊ, τα πεζοδρόμια τα γεμάτα παλ- τό, δερμάτινους χιτώνες και φίνες κάπες, έναν κόσμο πλημ- μυρισμένο από χρώμα και ήχο, οσμές περιττωμάτων αλόγου και λιπαντικού μηχανής, ψητού καλαμποκιού από καρότσια πλανόδιων και θάλασσας. Πέρα μακριά τα σύννεφα του καπνού από τα μεγάλα ατμόπλοια και τα ρομπότ του λιμα- νιού έβαφαν χρυσή την ανατολή.