Θέα Ακρόπολη

ΘΕΑ ΑΚΡΟΠΟΛΗ 21 θα καταλάβαινε τους κανόνες και τη μαγεία του αυτοματι- σμού. Σαράντα λεπτά το δωμάτιο αναχώρησης, είκοσι λεπτά το δωμάτιο παραμονής. Ολόκληρη επιστήμη. «Φστ φστ, τα κάνει αόρατα» μουρμούρισε η Θέκλα. Η εκπαιδευόμενη την κοίταξε αποσβολωμένη. Της άρε- σε της Θέκλας να την πειράζει. Να της το παίζει σπουδαία. Ήταν σπουδαία. Καθάριζε δωμάτια αναχωρήσεων, τριάντα τετραγωνικών, σε λιγότερο από σαράντα λεπτά. Έσπαγε το προσωπικό της ρεκόρ κάθε τόσο. Κάθε τομέας και τον πρω- ταθλητή του. «Μου ξέφυγε ένα μικρό σκουλαρίκι» είπε η Θέκλα χαμο- γελώντας στην κοπέλα σχεδόν χαρούμενα. «Πού;» «Να, κοίτα. Κάτω από το τραπεζάκι, δίπλα στην καρέ- κλα». «Πώς το είδες;» ρώτησε η μικρή αφού σήκωσε το σκου- λαρίκι με προσοχή, σαν να σήκωνε νεογέννητο ζωάκι. «Είμαι ειδική στο να εντοπίζω μικρά αντικείμενα». «Τώρα;» ρώτησε η εκπαιδευόμενη με πονηρό ύφος. «Τώρα, θα το κρατήσουν στα Lost and Found για έξι μή- νες. Αν δεν το ζητήσει η πελάτισσα ή αν δεν τη βρουν, θα γίνει δικό μου». «Είναι ακριβό» είπε η μικρή. Ζολώτας, σκέφτηκε. Χρυσό με σμαράγδι, περσινή κολεξιόν. Ήθελε να το πει στηΘέκλα, αλλά δεν το είπε.