Θα τα πούμε στο σύμπαν

[ 16 ] τους Μπέλμαρ, κάτι παιδιά απ’ το σχολείο τους ήρθαν μέσα στη νύχτα και άλλαξαν το Ρο και το έκαναν Μι. Την άλλη μέρα, ο Ρόνι νευρίασε τόσο που έβαλε πέντε γκολ και η ομάδα μας τους άλλαξε τα φώτα. Μάλλον το σχέδιό τους γύρισε μπούμερανγκ. Κάποιες φορές, όταν η μαμά μου περνάει μια από τις ήσυχες μέρες της, βγαίνει να πάρει αέρα και πηγαίνει βόλ- τα κι εγώ κάθομαι εδώ πάνω και την κοιτάζω να περπα- τάει. Όπως τώρα που περπατάει προς το σπίτι του Τζάστιν Μεντόζα που είναι στον ίδιο δρόμο μ’ εμάς, στους πρόπο- δες του λόφου. Όταν φτάνει στο σπίτι του Τζάστιν, στρίβει είτε αριστερά στον δρόμο Μιλ, είτε δεξιά προς το διαμέ- ρισμα του Μπέντζι. Αυτό δεν το βλέπω καλά, γιατί έχει γύρω γύρω δέντρα. Βασικά, ο Τζάστιν είναι αυτός που μου έδωσε το iPod! Είναι έναν χρόνο μικρότερος απ’ τον Ρόνι και παλιά ερχό- ταν συνέχεια για να παίξουν, αλλά όταν τελείωσε το πανε- πιστήμιο, δε μετακόμισε όπως ο Ρόνι. Χτες πήγα στο σπί- τι του, γιατί ήθελα να αγοράσω το iPod για είκοσι δολάρια, όπως είχαμε συμφωνήσει, αλλά είπε πως δεν ήθελε χρή- ματα γιατί δεν είναι καλή η μπαταρία. Μπήκε στο σπίτι για να το φέρει κι εγώ περίμενα στο γκαράζ και κοιτούσα τη μοτοσικλέτα του που είναι Honda και την επισκευάζει όλη την ώρα. Πάτησα ένα απ’ τα φρένα, αλλά μόλις το πάτησα, έφυγε μια βίδα κι έτσι την έβαλα σ’ ένα μπλε πανάκι μαζί με άλλα σύνεργα.