Θα σε ξεχνάω κάθε μέρα

ΘΑ ΣΕ ΞΕΧΝΆΩ ΚΆΘΕ ΜΈΡΑ [ 11 ] και άλλοι με γαϊδουράκια. Την ώρα της μεσημεριανής ανάπαυσης μελετούσαμε το σχήμα τους. Κοιτάζω πάλι την πόρτα. Όταν έχει πολύ αέρα, όσο καλά κι αν είναι σφαλισμένα τα παράθυρα, μπαίνουν ρεύματα μέσα στο σπίτι που κουνάνε τις πόρτες και κα- μιά φορά τις βροντούν. Σήμερα δεν φυσάει καθόλου. Είναι μια θαυμάσια μέρα. Κάποιο μεσημέρι που έτρωγα μόνος μου στον Δημό- κριτο, ένα εστιατόριο κοντά στο διαμέρισμά μου στην Αθήνα, εμφανίστηκες στην είσοδο του μαγαζιού και έρι- ξες μια προσεκτική ματιά γύρω σου. Είχα τελειώσει το φαγητό μου και διάβαζα την εφημερίδα. Το βλέμμα σου με προσπέρασε όπως προσπέρασε και τους άλλους θα- μώνες. Προσπάθησα να μετριάσω την απογοήτευσή μου. Συλλογίστηκα ότι είχαμε δώδεκα χρόνια να ιδω- θούμε. Αναλογίστηκα όλες τις αλλαγές που είχε υποστεί στο διάστημα αυτό το πρόσωπό μου. Η εγχείρηση κα- ταρράκτη που έκανα με απάλλαξε παρεμπιπτόντως και από τη μυωπία, έτσι δεν φοράω πια γυαλιά. Έχασα και τα λιγοστά μαλλιά που μου είχαν απομείνει και πήρα μερικά κιλά. Στο μέτωπό μου έχει εμφανιστεί μια σκούρα κηλίδα που δεν υπήρχε παλιά. Δεν μοιάζει με εγγλέζικο νυφικό ούτε με γαϊδουράκι. Υπάρχουν λεκέδες που δεν μοιάζουν με τίποτε. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ήταν