Θάρρος ή αλήθεια

Θ Α Ρ Ρ Ο Σ Ή Α Λ Η Θ Ε Ι Α 19 γονείς μας μιλούσαν έτσι για τους παππούδες και τις για- γιάδες μας. Τελικά, αυτή η κληρονομική φιλία είναι πολύ αρρωστημένη υπόθεση». Η Λιβ βλέπει τον άντρα που τη βίασε να απλώνει το χέρι στον δίσκο με τα καναπεδάκια και να καταβροχθίζει ένα. Σκέφτεται τα χείλη του, τα δόντια του. Ξέρει ακριβώς την αίσθηση που αφήνουν. «Τι είναι;» ρωτάει ο Άντον. Την κοιτάζει ερευνητικά. Η Λιβ συνέρχεται. «Τίποτα». «Φαίνεσαι παράξενη. Είσαι μεθυσμένη;» Η Λιβ γνέφει καταφατικά. «Ναι, αυτό θα είναι. Έπινα ενώ ετοιμαζόμουν». «Δεν το κατάλαβαν οι γονείς σου;» Ήταν έτοιμη να του πει για το διαμέρισμα, όμως ήρθε στα συγκαλά της. «Έχω κρύψει κάτι μπουκάλια στο δωμάτιό μου». Ο Άντον γελάει, πηγαίνει στον πάγκο της κουζίνας, ανοί- γει τη βρύση, την αφήνει να τρέξει και παίρνει ένα ποτήρι. Περιμένει, δοκιμάζει τη θερμοκρασία με το δάχτυλο και το γεμίζει. Κάποτε, παλιά, μια φορά που ήταν μεθυσμένη, της είχε δώσει νερό – ξέρει ότι το θέλει παγωμένο. Της το προ- σφέρει, και η Λιβ το δέχεται με ευχαρίστηση. Πολύ της αρέσει όταν ο Άντον είναι καλός και περιποιητικός. Καθώς πίνει νερό σκέφτεται τον Μαξ και τη Μαρτίνα στην τουαλέτα. Προφανώς κάνουν σεξ. Η Μαρτίνα λέει ότι το κάνουν συχνά. Δύο τρεις φορές τη μέρα. Το δάχτυλο που ο Μαξ έβαλε στο στόμα της Λιβ ίσως είναι τώρα στο στόμα