Θάρρος ή αλήθεια

C A M I L L A L A C K B E R G 14 τον πολυέλαιο κρέμεται μια επιγραφή που γράφει «Ευτυ- χισμένο το νέο έτος!». Πάνω στον μαρμάρινο πάγκο της κουζίνας καμαρώνουν τέσσερις σαμπανιέρες μέσα από τις οποίες ξεπροβάλλουν λαιμοί μπουκαλιών. Τουλάχιστον σα- ράντα ποτήρια κρασιού και σαμπάνιας στέκονται παρατε- ταγμένα, παρόλο που θα παρευρεθούν μόνο τέσσερα άτομα. «Τι ωραία που τα έστησες» λέει η Λιβ. «Όμως γιατί τόσο πολλά ποτήρια;» «Για να μην πίνουμε συνέχεια από το ίδιο». «Το καθάρισμα αύριο θα είναι δύσκολο». «Αυτό το πρόβλημα δεν με αφορά» λέει ο Μαξ αναση- κώνοντας τους ώμους. Η Λιβ στηρίζεται με την πλάτη στη νησίδα της κουζίνας. Χαϊδεύει με τα δάχτυλα το μπράτσο της. Το δέρμα της αντι- δρά, τη διαπερνά ένα ρίγος. Στην αρχή νομίζει ότι κρυώνει, αλλά γρήγορα αντιλαμβάνεται ότι το χάπι μάλλον άρχισε να ενεργεί. «Να πιούμε ένα σφηνάκι μέχρι να έρθουν οι άλλοι;» λέει ο Μαξ και κατευθύνεται σε μια βιτρίνα με εσωτερικό φωτισμό. Βγάζει δύο σφηνοπότηρα και τα τοποθετεί στον μαρμάρινο πάγκο δίπλα στη Λιβ. Παίρνει από τη σαμπα- νιέρα ένα θαμπό μπουκάλι βότκα Absolut και τα γεμίζει. Η βότκα χύνεται απέξω. Αγγίζει με το δάχτυλο τις σταγό- νες και το φέρνει στο στόμα του. Κάνει έναν μορφασμό. Έπειτα επαναλαμβάνει την κίνηση. Αυτή τη φορά απλώνει το δάχτυλο στη Λιβ. Εκείνη το γλείφει. Βιαστικά. Θέλει να παίξει λίγο με τα χείλη της, αλλά δεν τολμάει. Σηκώνουν τα σφηνοπότηρα μέσα σε απόλυτη σιωπή, γέρνουν τα κε- φάλια προς τα πίσω και καταπίνουν τη βότκα.