Οι θάλασσες του νότου

[ 10 ] – Mίλα για πάρτη σου. Eγώ µοιάζω µε κύριο. – Πες του τα, Mαυροστόµη!... γέλασε η Φακιδοµούρα από το πίσω κάθισµα. – Έπειτα, όταν τον χώνουν µέσα, εγώ πρέπει να καθαρίζω. – Aν καθαρίζεις, είναι γιατί γουστάρεις. – Mαλάκα, τι αµάξι είναι αυτό! Πού πάµε; – Πάµε στη Bαλβιδρέρα να ρίξουµε κάνα γαµήσι. – Eγώ προτιµάω να γαµιέµαι στο κρεβάτι. –Tο καλύτερο είναι να το κάνεις µυρίζοντας τα πεύκα, είπε ο Mαυροστόµης και, κρατώντας το τιµόνι µε το ένα χέρι, έχω- σε το άλλο στο ντεκολτέ της Λόλι για να µαλάξει µια ρώγα σκληρή και µεγάλη. – Mην πας από το κέντρο του Σαν Aντρές, είναι γεµάτο µπάτσους. – Hρεµήστε. Aυτοί οι τύποι τα µυρίζονται τα τσιτωµένα νεύρα. Πρέπει να φέρεστε σαν να έχετε γεννηθεί σ’ αυτό το αµάξι. – Tι καπνίζεις, Mαυροστόµη; Θα κατουρήσεις το κρεβάτι σου. Eίσαι µικρός γι’ αυτά τα πούρα. O Mαυροστόµης πήρε το χέρι της Λόλι και το έβαλε στο πέος του. – Kαι γι’ αυτό το πούρο είµαι µικρός; – Παλιοβροµιάρη! H Λόλι χαµογελούσε, τράβηξε όµως το χέρι της λες κι είχε αγγίξει ηλεκτρικό καλώδιο. O Mουργέλας έσκυψε µπροστά