Η ωραιότερη ιστορία που γράφτηκε ποτέ: Τέσσερις σωματοφύλακες και μίσος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 16 κοειδώς πίσω του. Το τελευταίο διάστημα είχε μια κά- πως σκονισμένη όψη. «Σου το είχα πει ότι το σκέδιό μας φα έπιανε. Ζεν με πίστευες, έτσι ζεν είναι;» Ο Γκούσταφ ξέσπασε σε γέλια ενώ κουνούσε το δάχτυλο στο βαλσαμωμένο του κατοι- κίδιο. Ο Κάφκα παρατηρούσε το αφεντικό του ατάραχος, με τα γυάλινα πράσινα μάτια του να αντανακλούν τα χιλιάδες βιβλία γύρω του. «Όκι. Εσύ και ο μπαμπάς ποτέ σας ζεν πιστέψατε σε μένια…» Ο Γκούσταφ έστρεψε το κεφάλι του προς το επιβλη- τικό πορτρέτο που κρεμόταν πάνω από το τζάκι. Το κάδρο απεικόνιζε έναν άνδρα με αυστηρή όψη και παχιά μουστάκια. Ήταν εξίσου μεγαλόσωμος με τον Γκούσταφ και είχε την ίδια γαμψή μύτη, αλλά τα μάτια του έμοιαζαν πιο έξυπνα και τα χαρακτηριστικά του πιο ευγενή. Όπως και ο γιος του, ο άνδρας του πορτρέ- του είχε χάσει όλα σχεδόν τα μαλλιά του και φορούσε το ίδιο σακάκι τουίντ, αλλά χωρίς μπαλώματα στους αγκώνες. Σε ένα από τα δάχτυλα του αριστερού του χεριού φορούσε ένα παράξενο χρυσό δαχτυλίδι με ένα μυστηριώδες σύμβολο, σαν μια πανσέληνο πάνω σ’ ένα μισοφέγγαρο.