Τέσσερις εποχές στο εργαστήριο κεραμικής

9 Κάτι πιο ζεστό από το καλοκαίρι Η Τζονγκ-Μιν θυμόταν ακόμη την πρώτη φορά που την τσίμπησε αγκάθι. Το περασμένο φθινόπωρο, ο δρόμος ήταν καλυμμένος με πεσμένα κάστανα, αλλά εκείνη κατάφερε να μαζέψει ένα που ευτυχώς δεν είχε ποδοπατηθεί. Τίναξε τη σκόνη από πάνω του και άνοιξε το ξυλώδες αγκαθωτό περίβλημα. Ήταν κούφιο. Kάποιος μάλλον είχε ήδη αφαιρέσει τον καρπό. Δοκίμασε να μαζέψει μερικά ακόμα κάστανα, όμως ένα καλά κρυμμένο, ασυνήθιστα μακρύ και αιχμηρό αγκάθι τρύπησε την τρυφερή παλάμη της. Η Τζονγκ-Μιν έσφιξε ακόμα πιο δυνατά το ξυλώδες περίβλημα. Ήθελε να τιμωρήσει το χέρι της που έγραφε τόσο απερίσκεπτα. Σχηματίστηκαν στρογγυλές σταγόνες αίματος. Ο οξύς πόνος εξαπλώθηκε από την παλάμη μέχρι τη σπονδυλική της στήλη και ταξίδεψε ως τα δάχτυλα των ποδιών της. Έκτοτε, η Τζονγκ-Μιν δεν ξαναβγήκε από το σπίτι. Το περιστατικό αυτό συνέβη μόλις τρεις μήνες αφότου μετακόμισε στον οικισμό του Μπάμγκασι. >

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=